İçerik
Tarlalarda kar tutma, değerli nemi korumak için önemli agroteknik önlemlerden biridir. Bununla birlikte, bu teknik sadece geniş açık alanlarda tarımda değil, aynı zamanda arazilerde ve hatta bir serada yaz sakinleri tarafından da kullanılmaktadır.
Kar tutma nedir
Kış aylarında düşen kar miktarı yıldan yıla değişiklik göstermektedir. Hava koşullarına bağlı olarak, bazı bölgeler nem eksikliğinden muzdarip olabilir. Kar tutma veya kar birikmesi, bitkileri su eksikliğinden kurtarmaya yardımcı olur.
Bu, karı tarlalarda, arazilerde veya seralarda tutmayı amaçlayan önlemlerin tam bir listesidir. Nem birikmesine ek olarak, bu kompleks şunlara izin verir:
- toprağın kışın rüzgar erozyonunun derecesini azaltmak;
- bitkileri donmaktan korumak;
- zemini bol miktarda nemlendirin;
- mahsul verimini artırmak.
Nadir kar yağışları ile kışın bozkır ve orman-bozkır bölgelerinde kar tutma yönteminin özellikle değerli olduğu düşünülmektedir.
Kar biriktirme teknolojisini kullanmanın faydaları
Kar tutma teknolojisi geliştirilmiş olup etkili bir sonuç elde etmek için kullanılmaktadır. Bu tekniğin avantajları şunları içerir:
- Toprağın ısınması. Karla kaplı podwinter mahsulleri, dondan güvenilir bir şekilde korunur.
- Bitkilerin "kar" ilkbahar sulanmasının sağlanması. Ilık sıcaklıkların başlamasıyla birlikte kar yavaş yavaş erir ve derinlere gömülü kökleri bile nemlendirir. Kar yığınlarının kalınlığından dolayı toprak yeterince derine dökülür.
- Cürufların güneş yanığından ve kabuğu dondurabilecek soğuk rüzgardan korunması. Kar ne kadar uzun sürerse koruma o kadar uzun olur.
- Artan bitki don direnci. 10 cm kalınlığa kadar rüzgârla oluşan kar yağışında her 1 cm çeşidin dona dayanımını 1 ° artırır. Kışa dayanıklılığı düşük buğday çeşitlerinin hayatta kalabilmesi için rüzgârla oluşan kar yığını kalınlığının en az 15 cm ısıtılması gerekir.
Kış bitkileri için kar örtüsü, özellikle "kritik" sıcaklıkların başlamasından önceki dönemde son derece önemlidir.
Bitkiler için faydaları
Kar tutmanın faydalarını anlamak için 1 kg kardan yaklaşık 1 litre eriyik su elde edildiğine dikkat edilmelidir. Ve 1 metreküp eritirseniz. m, o zaman 50-250 litre alabilirsin. Kardan eriyen su sadece nem değil, aynı zamanda sıvı bir gübredir. 1 kg kardan eriyen suda az miktarda fosfor ve 7,4 mg nitrojen kalır.
Kardan eriyen suyun temel avantajı, besin maddelerinin bitkilere en uygun zamanda ve çözünmüş biçimde verilmesidir. Kolayca emilir ve emilirler. Erken ilkbaharda, düşük sıcaklık nedeniyle faydalı mikroorganizmalar henüz aktif değildir, bu nedenle eriyik su, büyüme mevsiminin başlangıcında ana gıda tedarikçisidir.
Kar tutma yardımı ile gerekli kar kalınlığı sağlanırsa, toprak 1-1,5 m derinliğe kadar emprenye edilir.Bu başka bir artı - toprağı nemlendirmeden, ilk üst pansumanın uygulanması etkisizdir.
Kar tutması verimi nasıl etkiler?
Tarlalardaki çeşitli kar tutma teknolojilerinin temel etkisi, zemini ısıtmak ve baharda nemi korumaktır. Karın hapsolduğu yerlerde bitkiler donmaz ve ayrıca ek su alır. Kar tutmanın bir sonucu olarak mahsul verimi artar. Şiddetli kışlarda karı tutmak için önlemler almak özellikle önemlidir.Kar örtüsünde hafif bir artış olsa bile, toprağın sıcaklık rejimi iyileşir ve bitkilerin kökleri termometre göstergelerinde dalgalanmalar yaşamaz. Kar tutmanın bir sonucu olarak, bazı mahsuller verimi 2 kat, geri kalanı 1.5 kat artırabilir.
Tarlalarda kar tutmanın yapılması
Tarla bir yazlık veya sebze bahçesi ile karşılaştırılamaz. Bu nedenle, geniş bir alanda kar tutma yöntemlerinin kendine özgü özellikleri vardır. Kar tutma teknolojisi, küçük bir katmanın bile yalnızca girintilerde veya oluşturulan engellerin yakınında toplanabilmesidir. Karı yapay olarak transfer etmek imkansızdır, bu doğal kar transferi sırasında olur. Kış aylarında çok yaygın değildirler ve çiftçilerin tarlayı önceden hazırlamaları gerekmektedir. Kar tutma faaliyetleri için en uygun zaman kışın başlangıcıdır. Sonbaharın sonları, karlar çökmeden önce en iyisidir. Aksi takdirde bazı karlı günleri atlayabilirsiniz. Sonbaharda kurak iklime sahip bölgelerde ilkbahar bitkileri için kar tutulması da zorunludur.
Kar örtüsünü koruma yöntemleri şunlara bağlı olarak seçilir:
- hedefler;
- arazi;
- bölgenin iklimi;
- teknik ve finansal yetenekler.
Belirli bir alana düşen kar (diğerlerinden aktarılmadan) tutulduğunda, ek olarak 20-30 mm kalınlığında bir tabaka elde edilir. Bu, her hektarın 200-300 metreküp kadar olacağı anlamına gelir. m su.
Kar tutma teknikleri farklı şekillerde kullanılmaktadır. Geniş bir alanda en çok aşağıdakiler kullanılır:
- Düz kesimli pulluk işleme. Kültivatörlerin çeşitli amaçlarla yardımı ile bir tür gevşeme. Bu tür bir işlemle, tarla yüzeyinde anız kalır. Kar tutma tekniği rüzgar erozyonu olan bölgelerde kullanışlıdır.
- Çiftler halinde ekim çiftleri veya ekim kanatları. Kış bitkileri için tarlalarda çok popüler ve basit bir kar tutma yöntemi. Yazları şiddetli kurak olan bölgelerde ilkbahar buğdayı için kullanılır. Sahne arkası, kışlık buğday mahsullerinde ilk karı hapsetmek için en etkilidir. Kanatlardaki en etkili bitkiler arasında mısır, hardal ve ayçiçeğidir. Kenevir ayrıca orman bozkır alanları için de uygundur. Kanatların ekimi ilkbahar veya yaz aylarında gerçekleşir. Daha sonra kış mahsulleri sürekli bir şekilde kanatlara ekilir.
- Merdane oluşumu. Burada kar bunkeri denen bir agrega kullanılır. Çiftçiler arasında bu kar tutma yöntemi, kar kalınlığındaki çok küçük artış nedeniyle yeterince etkili görülmemektedir. Aşağıdaki videodaki tarlalarda bu kar tutma yönteminin nasıl yapıldığını açıkça görebilirsiniz:
- İlişkili inişler. Kış mahsulleri ile birlikte, kolza tohumu ve keten gibi bitkilerin dar sıraları yetiştirilir. Kar tutma yöntemi tarlanın çift tohumlanmasını gerektirir. Eşlik eden bitkiler yaz sonunda - Temmuz, Ağustos başında ekilir. Aşırı büyümeyi önlemek için yabani otlaruygun işlem gereklidir.
Kar tutma tekniklerinin verim üzerindeki etkisi, Güneydoğu Tarım Araştırma Enstitüsü çalışanları tarafından incelenmiştir. Elde edilen göstergeleri farklı hava koşullarında yıllara göre bozmazsak, hektar başına verimde bir artış için ortalama rakamlar şöyle görünür:
- kış çavdarı - 4.1 cent;
- kış buğdayı - 5.6 cent;
- ayçiçeği - 5,9 santimetre;
- bahar buğdayı - 3.8 c.
Kar tutma teknolojisinin etkinliğinin yılın her dönemindeki hava koşullarına bağlı olduğu unutulmamalıdır. Etkili bir çözüm, bir teknik kombinasyonu kullanmaktır. Fotoğrafta - tarlalarda kar tutma teknolojisini uygulama süreci:
Sitede kar tutma nasıl yapılır
Yaz sakinleri, örneğin kulis gibi tarım üreticilerinin temel kar tutma teknolojilerini de kullanabilir, ancak uzun yıllar boyunca. Bunları oluşturmak için, çilek, yaban çileği gibi cılız meyve mahsullerinin etrafına dut çalıları ekilir.Ahududu, böğürtlen, kara yaban mersini, şeyl armutları veya elma ağaçları, bektaşi üzümü gibi kış dönemi için yere eğilen bitkiler yetiştirirken bu kar tutma tekniğini kullanmak mantıklıdır. İnişlerin ikili bir rolü vardır. Yaz aylarında bitkiler kavurucu güneşten ve kuvvetli rüzgarlardan korunur, kışın ise sahadaki karı tutarlar. Ayrıca bitkileri ilk sonbahar donlarından koruyan küçük bir sera etkisi yaratılır. Eksi - bu nedenle, kanatların yakınındaki ilkbaharda kar biraz daha hızlı erir. Birçok yaz sakini, kar tutma için yıllık kulis kullanır - fasulye, bezelye, hardal, ayçiçeği.
Bölgelerde kar tutulması için ikinci seçenek, kalkanların yerleştirilmesidir.
Birçok malzeme ve yapı var. Kar tutma kalkanları söğüt dalları, kontrplak levhalar, zona, mısır veya ahududu sürgünleri, tahtalar, arduvaz, kartondan yapılır. Levhaların optimum yüksekliği 80-100 cm'dir.
Sürekli sıralarda kar tutması için kalkanlar takın. Esas olan, hakim rüzgarların yönünü hesaba katmak ve korumayı ona dik olarak yerleştirmektir. İki sıra arasında 10-15 m mesafe bırakılır, diğer bir nüans ise levhalar üzerindeki boşlukların en az% 50'si olması gerektiği, sağlam olanlar çalışmayacaktır. Yoğun olanlar dik fakat kısa şaftlar oluşturma eğilimindedir. Birçoğu arduvaz veya ağır kontrplak kullanmayı tavsiye ederken, bu yöntem dikkatli olmayı gerektirir. Rüzgar kuvvetli ise kalkanlar düşebilir ve bitkilere zarar verebilir. Polimer ağ, iyi bir alternatiftir.
Üçüncü kar tutma yöntemi ladin veya çam ladin dalları, sonbaharda kesilen çalı dallarıdır. Gövdelerin etrafına yerleştirilmiş demetler halinde bağlanırlar.
Kar tutmaya yönelik bir sonraki teknik, bitkileri yere doğru bükmektir. Bu seçenek yalnızca esnek gövdeli ekinler için uygundur.
Başka bir kar tutma prosedüründen de bahsedilmelidir - kar ağaçların etrafından dolaşmak. Bu puanla ilgili tamamen zıt iki görüş var. Bu kar tutma yönteminin destekçileri, bunun donmaya ve farelere karşı güvenilir bir koruma olduğunu not eder. Ayrıca, çiğnenen karın yavaş erimesi toprağı daha uzun süre nemlendirir. Rakipler, gevşek karın daha yararlı olduğunu, ısıyı daha iyi tuttuğunu ve farelerin yoğun bir katmandan iyi nüfuz ettiğini savunuyorlar. Başka bir nüans - çok yavaş eritme bitkilere zarar verir. Taç, bahar güneşinin etkisi altında uyanır ve kökler hala hareketsizdir. Doğal beslenme süreçleri bozulur.
Bir kar tutma yöntemi seçerken, tüm koşullar dikkate alınmalıdır. Kalın bir kar örtüsünün uygun olmadığı mahsuller var. Bunlara erik, kiraz, siyah chokeberry dahildir. Bu mahsullerin çevresinde kartopunun yüksekliği 1 m'yi geçmemelidir.Ayrıca bahçe çileklerini sarmayın. Dondan muzdarip olabilecek ahududu, bektaşi üzümü ve kuş üzümü tamamen bir kar tabakasının altına gizlenmiştir.
Bahçede
Bahçede kar tutma teknolojisi zaman açısından farklılık gösterir. Kar tutma önlemleri, kalınlığının zaten oldukça büyük olacağı Şubat ayında başlıyor. Bu kural özellikle eğimli alanlar için geçerlidir, böylece karla birlikte erirken dünyanın verimli tabakası aşağı akmaz. Mısır veya ayçiçeği sapları, karları sahadan çıkarmadan, ancak kırıp eğim boyunca sererek kar tutması için kullanılır.
Az kar biriken yerlere ladin veya çam ladin dalları serilir.
Dallar getirildikten sonra çekilerek yeni bir yere aktarılır.
Ağaç dallarından kar sallamak, kar tutma için başka bir seçenektir.
Bahçede
Ana kar tutma yöntemleri geleneksel kalır - kalkanlar, ladin dalları, kar silindirleri.
Ancak bahçıvanlar, bitkiler için ek miktarda kar biriktirmeye yardımcı olacak başka bir seçeneğe sahiptir - yetkin bir ekim planlaması. Bahçe yapıları, çit, çitlerin bulunduğu yerlerde kar doğal bir şekilde hapsolur.Orada çilek, ahududu, şeyl elma ve armut, kara chokeberry - kar korumasına ihtiyaç duyan bitkiler dikmeniz önerilir. Rüzgârın kar estiği bahçenin karşısına kuş üzümü, hanımeli, standart elma ağaçları ve armut, deniz topalak ekilir. Erikler ve kirazlar biraz daha uzağa yerleştirilebilir. Bitkilere zarar vermemek için kar kalınlığı ve mahsul çeşitlerinin oranına uyulmalıdır. Çilekler 80 cm'den fazla olmayan bir kapağa, eriklere, kirazlara, ahududulara - 1 m'ye kadar, deniz topalak, elma ve armut - 1,2 m, bektaşi üzümü, kuş üzümü ve yoshta - 1,3 m'ye kadar dayanabilir.
Serada
Başlangıçta serada sıcaklık değişimlerine karşı kısmi koruma vardır. Bunun nedeni, odanın kapalı olması ve rüzgarın karı üflememesidir.
Ama içeri girmesi için fırlatılması gerekecek. Kasım ayında bir kar tutma olayına başlarlar, böylece toprak donmaz ve yararlı mikroorganizmalar, solucanlar içinde kalır.
İlkbaharda karı tekrar çizebilirsiniz. Bu durumda toprak iyice nemlenecek ve bu da bitkilerin daha kolay kök salmasına yardımcı olacaktır. Sonbaharda serada kar tutma, işe başlama zamanı geldiğinde yardımcı olur ve su kaynağı hala kapalıdır. Daha sonra biriken kar, bahar sulamasının rolünü oynar.
Sonuç
Tarlalarda kar tutma, mahsulü korumanın ve verimi artırmanın çok etkili bir yolu olarak kabul edilir. Aynı yöntemle bahçıvanlar ve bahçıvanlar, dikimlerinin durumunu önemli ölçüde iyileştirebilir ve onları olumsuz faktörlerden koruyabilir.
