Serada patlıcan için gübreler

Patlıcan, domates veya biber gibi, sadece daha termofilik ve kaprisli olan, gece gölgesi mahsullerine aittir. Ülkemizde on beşinci yüzyıldan beri Avrupa'da büyümesine rağmen, iki asırdan daha kısa bir süre önce yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Patlıcanın rengi beyazdan neredeyse siyaha kadar değişmekte olup, meyve iriliği 30 gr ile 2 kg arasında değişmektedir. Orta boy mor meyveler yetiştirmeye ve yemeye alışkınız.

Patlıcan, uzun karaciğerler için bir sebze olarak adlandırılır, yaşlıların beslenmesi için endikedir, kardiyovasküler hastalıkları olan hastalar, kilo kaybını teşvik eder, karaciğer, gastrointestinal sistem, böbrekler hastalıklarına yardımcı olur. Bu gerçek bir besin kileridir. Sadece fidanlarla yetiştirilir ve seranın dışında patlıcan ülkemizde sadece en güney bölgelerde yetişir; Bölgenin geri kalanında ekimi kapalı zemin gerektirir. Patlıcanları serada beslemek, iyi bir hasat için belirleyici faktörlerden biridir ve bu yazımızın konusu olacaktır.

Patlıcanların neye ihtiyacı var?

Daha önce de belirtildiği gibi, patlıcan yetiştirme koşullarında çok talepkardır. Gelişim ve meyve verme için ihtiyaç duydukları:

  • organik madde bakımından zengin, su ve hava geçirgen, nötr reaksiyonlu gevşek toprak;
  • Nemli Hava;
  • bol sulama;
  • sıcak;
  • Güneş;
  • artan dozda azotlu gübre.

Patlıcan sevmezler:

  • fakir, asidik, yoğun topraklar;
  • soğuk geceler;
  • sıcaklıkta keskin dalgalanmalar;
  • soğuk su;
  • nakiller;
  • kuraklık.

Onları büyütmek için ideal sıcaklık 23-27 derecedir. 12-14 derecelik bir sıcaklıkta patlıcanlar büyümeyi durdurur ve gelişmeyi durdurur, 6-8'de geri dönüşü olmayan fizyolojik değişiklikler meydana gelir ve sıfırda basitçe ölürler.

Yüksek sıcaklıklar da faydalı olmayacaktır - termometre 35 derecenin üzerine çıksa bile tozlaşma meydana gelmez.

Serada patlıcan yetiştiriciliği

Çoğu zaman patlıcanlar seralarda veya seralarda yetiştirilir.

Neden patlıcan en iyi seralarda yetiştirilir?

Kabul edilebilir sınırlar içinde pestisitler, herbisitler, nitratlar ve diğer zararlı maddeleri içeren iyi bir stabil hasat elde etmeyi amaçlayan çiftlikler patlıcanları sadece seralarda yetiştirmektedir. Bunun nedeni, Rusya'nın en güney bölgelerinin bile hala subtropiklerde bulunmadığı gerçeğidir, buradaki sıcaklık dalgalanmaları nadir değildir. Son yıllarda, yazın anormal derecede yüksek sıcaklıklar, haftalarca süren veya hiç olmayan yağmurlar, titiz ve hassas patlıcanların açık alanda normal olarak gelişmesine izin vermiyor.

Ve Colorado patates böceği bu kültürü belki de patatesten daha çok seviyor. Hâlâ normal patates verimi almamıza yardımcı olan meşhur Prestige bitkiye yayılıyor. Bu, pestisitlerle kontamine olmayan bir patates mahsulü elde etmenizi sağlar. Meyveleri toprak yüzeyinin üzerinde olan patlıcanla her şey tam tersi olur. Prestige'de fidelerin köklerini ıslatırsanız, kim ne derse desin, kalan miktarları meyvelerde kalır.

Biyolojik ürün olan Aktofit'in sistemik bir etkisi yoktur ve yağmurlu yaz aylarında etkinliği keskin bir şekilde düşer.Sera koşullarında ilaç iyi çalışır.

Bu nedenle, açık alanda patlıcanlar, domates ve biberlerin zayıf tepki verdiği doğal afetler tarafından tehdit ediliyor. Şanslı olsanız bile, ani sıcaklık değişiklikleri olmadan, eşit bir yağış dağılımı ile yaz soğuk veya sıcak olmayacak, o zaman Colorado böceklerinin açık alanda katliam hazırlıkları ile değişmeyen istilasına karşı savaşabilirsiniz.

Bir yaz sakini veya birkaç düzine hatta yüz çalı yetiştiren bir köylü, istenirse, haşereleri elle toplayabilirse, o zaman büyük çiftliklerde bu imkansız ve kârsızdır. Ayrıca patlıcanlar kendi tüketmemiz için toprağa ekilseydi ve sonra alınıp kaybolsa ne yapacağız? Doğru, en yakın markete veya süpermarkete gidip kışa hazırlık yapalım ve kendimizi taze meyvelerden yapılan lezzetli yemeklerle şımartalım. Ve çiftlikler için bu, mahvolma tehlikesi yaratabilir.

Ve böylece seralarımızda patlıcan yetiştirmenin daha güvenli olduğu, bu nedenle daha karlı olduğu ortaya çıktı. Ek olarak, bu, sera sebzelerinin kapalı zeminde çevre dostu olarak büyüdüğü nadir bir durumdur (en azından açık toprağa göre daha temiz).

Çeşit seçimi

Seralar için patlıcan tarağı seçimine domates veya biber seçimimizden farklı yaklaşılmalıdır. Bu sebze çiğ yenmez, bu nedenle, bir çeşit seçerken, tadı ikincil değil, üçüncül bir rol oynar. Yemekler kolayca baharatlanabilir veya başka şekillerde tadılabilir.

Patlıcan çok kaprisli bir kültürdür, çeşitliliğin veya melezin hastalıklara, olumsuz çevresel etkilere ve bir serada yetişme olasılığına karşı direncine dikkat etmeye değer. Veriminden dolayı çeşitlere göre melezler tercih edilmelidir.

Tozlaşma

Ayrı olarak, seralarda patlıcanların elle tozlaşma sağlaması gerekeceği söylenmelidir. Elbette, yakınlarda bir arı kovanı varsa, böyle bir sorun sizi rahatsız etmeyecektir. Çiçekleri örten yaprakların sökülmesi ve ardından çalıların sallanması iyi bir sonuçtur.

Tozlaşmayı ve meyve oluşumunu teşvik eden ilaçlar vardır. Sera patlıcanları zayıf çiçek açarsa, borik asit ile püskürtülmesi önerilir. Bunun için 1 gr toz, 5 litre su ile seyreltilir.

Gübre gereksinimleri

Patlıcan agronormu - metrekare başına sadece 15 gr. Bu, mahsulün minimum miktarda gübreye ihtiyacı olduğu anlamına gelir, aşırı beslenemez. Ancak sera patlıcanlarını gübrelememek kesinlikle hata olur - ürünsüz kalacaksınız. Burada dengeyi korumak ve bitkiye beslenirken ihtiyaç duyduğu kadar besin maddesi vermek önemlidir.

Sera patlıcanı her mevsim fosfor ve potasyuma ihtiyaç duyar, ancak toprağa yeterli dozda azotlu gübre uygulamadan etkinlikleri minimum düzeyde olacaktır.

Önemli! Beslerken, daha çok gübre vermektense daha az gübre vermenin daha iyi olduğunu unutmayın.

Azotlu gübreler

Bitkilerin yeşil kütle ve fotosentez oluşturmak için azotlu gübrelemeye ihtiyacı vardır. Eksikliği büyümede yavaşlamaya neden olur ve yapraklar önce parlar ve sonra sararır. Azotlu gübreler toprağa acilen uygulanmazsa, düşecekler ve bu da kesinlikle sera patlıcan çalılarının zayıflamasına ve verimde düşüşe yol açacaktır.

Ancak aşırı dozda azot gübreleme, çiçeklenme ve meyve verme nedeniyle yaprak büyümesinin artmasına neden olur, ayrıca patlıcan bağışıklığı azalır.

Fosforlu üst pansuman

Fosfor içeren gübreler tomurcuk oluşumuna, çiçeklenmeye, meyve vermeye, tohum oluşumuna katkıda bulunur, kök sisteminin büyümesini ve mahsulün olgunlaşmasını hızlandırır. Fosforlu gübreleme özellikle tomurcuk oluşumu sırasında genç bitkiler için gereklidir. Ancak bu element sadece yetişkin sera patlıcanları tarafından iyi emilir, bu nedenle gelişimin ilk aşamalarında, yaprak sargılı bitkiye fosfor vermek daha iyidir.

Yukarı bakan yapraklar fosforlu gübrelerin eksikliğinden bahseder.

Potas gübre

Potasyum içeren pansumanlar, sadece miktarı değil, aynı zamanda meyvenin kalitesini de önemli ölçüde artıran karbonhidrat birikimine katkıda bulunur. Potas gübreleri, yumurtalıkların döllenmesinde ve meyve oluşumunda doğrudan rol alır, bitkinin hastalıklara karşı direncini artırır.

Yapraklar, potasyum sargılarının eksikliğini ilk işaret eden yapraklardır - içe doğru sarılırlar, kenarlarında kahverengi bir sınır oluştururlar ve sonra kururlar. Meyvenin olgunlaşması sırasında bu besin yeterli gelmezse üzerlerinde kahverengi lekeler oluşur.

Mikro elementlerle en iyi pansuman

Sera patlıcanlarının beslenmesindeki eser elementlerin eksikliği o kadar ölümcül olmasa da, demir ve mangan eksikliği nedeniyle, genç yapraklar kloroz ve magnezyum eksikliği, yaşlı yapraklar ile hastalanır. Kök sisteminin normal gelişimi ve başarılı tomurcuk oluşumu için gübreleme, bakır, molibden, bor gereklidir.

Eser elementler, yaprak sargılı bitkiler tarafından en iyi şekilde emilir, bu nedenle hiçbir durumda ihmal edilemezler.

Serada patlıcan gübreleme

Patlıcanlar topraktan çok az gübre alsa da, özellikle serada yetiştirildiğinde beslenme ihmal edilemez. Bu sebze organik maddeye çok iyi tepki verir, imkanınız varsa mineral gübreleri olabildiğince kül ve sığırkuyruğu ile değiştirmeye çalışın.

Toprak gübreleme

Sera patlıcanlarının en iyi pansumanı, toprağın sonbahar hazırlığı ile başlar. Alanın bir metrekaresi için, bir kova organik gübre - kompost veya humus - 1/2 ila 2 / 3'ü uygulanır ve toprak sığ bir derinliğe kadar kazılır. Kül, en iyi şekilde doğrudan fide dikimi sırasında deliğe bir avuç toz ekleyerek, toprakla karıştırarak ve suyla su basarak uygulanır.

Kök pansuman

Patlıcanlar, dikimlere iyi yanıt vermez, fideleri seraya diktikten yaklaşık 20 gün sonra köklenirler. O zaman ilk beslenme verilir.

Patlıcan nasıl ve ne zaman beslenir

Büyüme mevsimi boyunca sera patlıcanları 3 ila 5 kez döllenir.

Önemli! Üst pansuman arifesinde toprak bol miktarda sulanmalıdır.
  • Ekimden sonra kök sistemi restore edildikten sonra bitkiler ilk kez döllenir. Bir kova suya 3 yemek kaşığı eklemek en iyisidir. azofoska slaytı olmayan yemek kaşığı. Bu durumda, bir çalı altında 0,5 litre gübreleme harcarlar.
  • Yumurtalıklar ortaya çıktığında, sera patlıcanlarını ikinci kez gübrelemeniz gerekir. Bu aşamada fosfor ve potasyum ile beslenmek önemlidir, ayrıca çeşitli infüzyonları da kullanabilirsiniz. Genellikle ikinci besleme için amonyum nitrat - 2 çay kaşığı, potasyum klorür - 1 yemek kaşığı alın. kaşık, süperfosfat - 10 litre su başına 2 yemek kaşığı.
  • Meyvenin başlangıcında, sera patlıcanlarını azot ve potasyumla besleyin. Bunu yapmak için, çalışma solüsyonundaki bu gübrelerin miktarını ikiye katlamanız yeterlidir.

Meyveler uzatılırsa seradaki patlıcanlara iki tane daha mineral pansuman verilir. Yumurtalık oluşumu anından başlayarak, her iki haftada bir mineral kompleksi eklemeden organik toprak gübrelemesi gerçekleştirilebilir ve infüzyonları doğru bir şekilde dozlamaya çalışılır.

Bazı kaynaklar, seralarında damla sulama olanlara sulama sırasında haftalık olarak zayıf bir gübre solüsyonu eklemelerini tavsiye eder.

Yorum Yap! Mineral gübreler kullanıyorsanız, özel bir patlıcan sosu kullanmak en iyisidir. Daha pahalıdırlar, ancak etkilidirler.

Organik gübreler

Patlıcan için en iyi gübre organiktir. Onları bir haftalığına hazırlamak için kökleri kesildikten sonra kuş pisliği, sığırkuyruğu veya yabani otlar fermente edilir. Bunu yapmak için 3 kova suyla bir kova organik dökülür, ılık bir yere konur ve zaman zaman karıştırılır.

Gübreleme için mullein infüzyonu 1:10 oranında suyla seyreltilir, kuş dışkısı - 1:20, bitkisel infüzyon - 1: 5. Bir kova pansumana bir bardak kül eklenir, iyice karıştırın.

Önemli! Sera patlıcanlarını infüzyonla beslemeye ancak ilk yumurtalıkların oluşumundan sonra başlanması tavsiye edilir.

Yaprak pansuman

Yaprak gübreleri, sera patlıcanlarının zararlılardan ve hastalıklardan tedavisi ile birleştirilebilir. Öncelikle bitkiyi mikro elementlerle beslemek veya doğrudan yaprak üzerinde hareket ettikleri için acilen bir veya daha fazla makro element eklemek için tasarlanmıştır. Genellikle döllenme sonucu hemen ertesi gün görülür.

Sonuç

Patlıcan, yetiştirilmesi zor bir mahsuldür, ancak iyi bir hasatınız varsa, kendinizle haklı olarak gurur duyabilirsiniz. İyi hasatlar dilerim!

Geri bildirimde bulunun

Bahçe

Çiçekler

İnşaat