İçerik
Patlayıcı patatesler, Rus yetiştiriciler tarafından yetiştirilen erken olgun bir sofra çeşididir. Çeşitliliği yüksek, hastalıklara dayanıklı, raf ömrü uzun, tadı ve sunumu yüksektir. Patlayıcı patatesler iddiasız oldukları, kuraklığa dayanıklı oldukları, her tür toprak ve iklim koşullarına uyarlanabildikleri için ticari ölçekte yetiştirmek için idealdir.
Patates Patlayıcı Tanımı
Patlayıcı patatesler erken olgunlaşan çeşitlerdir. İlk mahsul, genç sürgünlerin ortaya çıkmasından 2 ay sonra çıkarılır. Çalı, parlak pembe bir cilde ve sulu, yoğun sarı bir ete sahip 14 yumru oluşturur. Çeşitlilik yüksek verimlidir, kök mahsulün ağırlığı 150 g'a kadardır.
Gösterişsizliği ve birçok hastalığa karşı bağışıklığı nedeniyle, Patlayıcı patates çeşidi endüstriyel ölçekte yetiştirilmektedir. Zengin bir hasat elde etmek için patatesler zamanında hazırlanmış ve döllenmiş bir toprağa ekilir. Agroteknik kurallara tabi piyasa verimi% 95'tir.
Güçlü kabukları sayesinde patatesler mekanik hasara karşı dayanıklıdır ve bu da mekanik hasada izin verir. Çeşitlilik uzun bir raf ömrüne sahiptir ve uzun süreli nakliyeyi iyi tolere eder.
Her tür toprağa hızla uyum sağlar ve Rusya'nın tüm bölgelerinde iyi gelişir. Patatesin patlayıcı kuraklığa dayanıklı bir çeşit olmasına rağmen, düzenli sulama ile verim önemli ölçüde artar.
Patateslerin tadı kalitesi
Vzryvnoy patatesinin tadı mükemmel. Nişasta içeriği% 20'ye kadardır ve sulama sıklığına, organik ve mineral pansumanların kullanılmasına bağlıdır:
- ne kadar çok besleme, daha az nişasta;
- kuru yaz aylarında, yumru kökler nişasta bakımından kurak mevsimlere göre çok daha zengindir.
Patlayıcı patates çeşidinin artıları ve eksileri
Her çeşit gibi patlayıcı patateslerin de artıları ve eksileri vardır. Avantajlar şunları içerir:
- erken vade;
- yüksek meyve veren;
- Hastalık direnci;
- yumrularda su eksikliği;
- kuraklığa dayanıklı;
- iddiasız bakım.
Dezavantajları, Patlayıcı patates çeşidinin genellikle viral enfeksiyonlardan etkilenmesi gerçeğini içerir.
Patates ekimi ve bakımı Patlayıcı
Patlayıcı çeşidinin patates yumrularını güvenilir tedarikçilerden satın almak daha iyidir. Piyasadan veya elden ekim malzemesi satın alırken, çeşitli benzerlikler elde edemeyebilirsiniz.
İniş yerinin seçimi ve hazırlanması
Patatesler önceden hazırlanmış toprağa, ışıklı bir alana ekilir. Dikim yeri sonbaharda hazırlanır. Bunu yapmak için, bir kürek süngüsüne kazılır ve organik gübreleme (gübre, çürümüş humus veya kompost) ve granüller halinde süperfosfat verilir.
Dikim malzemesinin hazırlanması
Dikim için yumrular satın alırken, bunların büyük olması gerektiğini bilmeniz gerekir, hatta rengin çeşit özelliklerine uygun olması gerekir. Kök bitkilerinin mekanik hasarı ve deformasyonu verimi düşürür ve hastalıkların ortaya çıkmasına neden olur.
Ekilen patateslerin güçlü bir çalıya dönüşmesi ve iyi bir hasat vermesi için gözleri uyandırmak gerekir. Bunu yapmak için yöntemlerden birini kullanabilirsiniz:
- Patateslere sığ derinlikte 10 kürdan yerleştirilir;
- Filizlerin görüneceği yere dokunmamaya çalışarak tüm alan boyunca 3 mm'lik bir kesi yapılır;
- dikim malzemesi bir olta üzerine dizilir ve iyi aydınlatılmış bir odada 5 gün bırakılır;
- ıslak çimlenme.
İniş kuralları
Patatesler çeşitli şekillerde ekilebilir. Ancak bitkinin yeterli miktarda ışık alabilmesi için, dikimler ile bitki kökleri arasındaki aralığı kesinlikle güneyden kuzeye gözlemlemek gerekir.
Dikim derinliği de verimi etkiler:
- kumlu toprakta - 10-15 cm;
- turba üzerinde - 8-10 cm;
- kil üzerinde - 4-5 cm.
Düzgün uyum, en kolay ve en popüler yöntemdir. Toprağa çukurlar yapılır, içi humus ve odun külü ile doldurulur ve en az 50 cm mesafeye yumrular ekilir Patatesler toprağa serpilir, dökülür ve öğütülür.
Yöntemin iyi yanı, uygulanmasının basit olması ve ek zaman ve çaba gerektirmemesidir. Birçok bahçıvan bu yöntemin dezavantajlarını buldu:
- Düşük verimlilik;
- dikim materyali olumsuz iklim koşullarından korunmaz;
- killi topraklar için uygun değildir.
Sırta iniş, kanıtlanmış eski bir yöntemdir. Her türlü toprak tipine ve dengesiz iklime sahip şehirlerde ekime uygundur.
Dikim yeri sonbaharda kazılır, mineral ve organik gübreler eklenir. İlkbaharda yataklar işaretlenir ve sıralar arasında en az 70 cm'lik bir aralık bırakılır.İlkbaharda, kuru havalarda 15 cm yükseklikte sırtlar oluşur, dikim malzemesi sıralar halinde serilir, toprağa serpilir ve bolca döküldü.
Sürgünler 20 cm'ye ulaştıktan sonra, toprağı sıra aralıklarından bahçe yatağına kaldırarak yükselme yapılır. Bu prosedür, tepe yarım metreye kadar yükselene kadar sezonda üç kez yapılır.
Yöntemin avantajları:
- yüzey yeraltı suyu teması olan bir alanda kullanılabilir;
- killi toprak için uygun;
- yüksek meyve verir;
- kolay hasat.
Yöntemin dezavantajları, birçok bahçıvan şunları içerir:
- güney bölgeleri için uygun değildir;
- iyi döllenmiş bir alan gerektirir.
Sulama ve besleme
Doğru sulama, yüksek verimi etkiler. Yaz kuru olmadığı ortaya çıktıysa, Patlayıcı patatesler için mevsim başına 3 kez sulama yeterlidir:
- ilk sulama, tepeler aktif olarak büyümeye başladıktan sonra yapılır;
- ikincisi - çiçeklenme sırasında, bitki yumrular oluşturmaya başladığında;
- üçüncü - hasattan 2 hafta önce.
Sulama ihtiyacı toprakla belirlenebilir, 6 cm derinlikten elde edilen toprak sert ve ufalanırsa toprağın yeterli nemi olmadığı anlamına gelir.
Nemi korumak için, sulamadan sonra toprak malçlanır. Düşen yapraklar, saman veya çürümüş kompost malç olarak kullanılır.
Patlayıcı patatesler, mevsimde 3 kez uygulanan beslenmeye duyarlıdır. Yetiştirme mevsiminin başında azotlu gübreleme yapılır. Bunu yapmak için 1 yemek kaşığı 10 litre ılık suyla seyreltin. l. üre. Her bir kovanın altında hazırlanan çözeltiden 1 litreye kadar harcayın. Çalılar ikinci kez tomurcuklanma sırasında döllenir. Bunun için fosfor-potasyumlu gübreler kullanılır. Çiçeklenme sırasında granüllerde süperfosfatlar kullanılır. Süperfosfatlar sayesinde kök sistemi kurulur ve yumru kök oluşumu hızlanır.
Ayrıca, birçok bahçıvan üst pansuman olarak odun külü kullanır. Bitkiyi sadece fosfor ve potasyum ile doyurmakla kalmaz, aynı zamanda çalıyı yağışlı havalarda çürümekten korur ve Colorado patates böceğinden korur.
Gevşetme ve ayıklama
Patates çalılarının gevşetilmesi ve ayıklanması önemli bir bakım bileşenidir. Yabani ot otu, yumruların oluşumu için gerekli olan patateslerden birçok yararlı eser element seçtiğinden. Yataklar malçlanmamışsa, her sulamadan sonra dikkatlice gevşetir ve çıkarırlar. yabani otlar.
Hilling
Tırmanmadan cömert bir hasat alamazsınız. Bu prosedür aşağıdaki avantajları sağlar:
- çalı güçlenecek ve kuvvetli rüzgarlarda yatmayacak;
- geri dönüşlü ilkbahar donları sırasında ekim malzemesi donmayacaktır;
- güçlü bir kök sistemi oluşturulur;
- verim artar;
- dünya oksijenle doyurulur;
- uygun hasat.
Bazı durumlarda, patates yataklarının üst üste yığılmasına gerek yoktur:
- sıcak iklimlerde yetiştirilirse;
- özel bir büyüme yolu ile: bir filmin altında, saman veya çantalarda.
Patlayıcı patates erken olgunlaşan bir çeşit olduğu için 2 defa yetiştirme yapılır. Birincisi, fideler 10 cm yüksekliğe ulaştığında ekimden 2 hafta sonradır.Toplama, üst 2 cm yükseklik zemin yüzeyinin üzerinde kalacak şekilde yapılır, ikincisi tomurcuklanma sırasında, çalılar 30 cm'ye ulaştığında. .
Tırmalama en iyi sabah veya akşam ıslak zeminde yapılır. Nemli topraktan sırt yapmak daha iyi olduğundan ve gelecekte yumruların oluşmaya başlayacağı yeraltı sürgünlerinin büyümesini teşvik eder.
Hastalıklar ve zararlılar
Variety Vzryvny, patates kerevitine, kabuklanmaya ve geç yanıklığa karşı güçlü bir bağışıklığa sahiptir. Ancak genellikle viral bulaşıcı hastalıklardan etkilenir.
- Rhizoctonia - Soğukta, ilkbaharın başında ortaya çıkan yaygın, zararlı bir hastalık. Hastalık tehlikelidir çünkü etkilenen yumru filizlenmez. Hastalık genellikle zayıflamış bitkileri etkiler, bu nedenle yumruların ekimden önce dezenfekte edilmesi ve çimlendirilmesi önerilir.
- Bronz yaprak - hastalık, potasyum eksikliğinden ve turba topraklarında büyüdüğünde gelişir. Hastalığın ilk belirtileri: Alt yapraklar büzülür ve bronzlaşır.
- Benekli - zamanla eşit olmayan bir şekilde renklenmeye başlayan yumru kökleri ve yaprak plakasını etkiler. Zamanında yardım sağlanmazsa, verim düşer ve yumru köklerin tadı bozulur.
- Colorado böceği - tehlikeli bir patates zararlısı. Böcekler ve larvalar kısa sürede yumruları ve hava kısımlarını yok ederler.
Patates verimi
Bahçıvanların açıklamasından, fotoğraflarından ve incelemelerinden, Patlayıcı patateslerin yüksek verimli bir çeşit olduğu görülebilir. Bakım kurallarına tabi olarak, her çalı, 150 g ağırlığa kadar 8-10 yumru oluşturur.
Patlayıcı patatesler evrensel çeşitlerdir. Kaynatma, kızartma, cips ve patates kızartması yapmak için kullanılabilir.
Hasat ve depolama
Erkenci genç patatesler, çiçeklenme bittikten sonra Haziran sonu, Temmuz başında hasat edilmeye başlar ve üst kısımları sararmaya ve kurumaya başlar. Yumruların çeşitli boyutlara ulaştığını anlamak için bir test kazığı yapılır. Bunu yapmak için, çalı bir dirgen ile dikkatlice kazılır ve üst kısımlardan çekilir.
Patatesler çıkarıldıktan sonra streç film üzerine serpilir ve birkaç saat yanmaya bırakılır. Depolama için döşemeden önce mahsul, çürümüş ve kök mahsulleri mekanik hasarla kaldırarak seçilir.
Daha iyi depolama için, hasat edilen mahsul bir bakır sülfat çözeltisi içinde işlenir. Seçilen ve hazırlanan mahsul kutulara dizilir ve kuru, serin ve karanlık bir yerde hasat edilir. Uzun süreli depolama için optimum sıcaklık + 4 ° C'yi geçmemelidir, çünkü yüksek sıcaklıklarda patatesler filizlenmeye başlayacaktır.
Sonuç
Patlayıcı patatesler, Rusya'nın tüm bölgelerinde yetiştirilebilen erken olgun, yüksek verimli bir çeşittir. İddiasızdır, tadı iyidir, uzun raf ömrüne sahiptir ve endüstriyel ölçekte büyümeye uygundur.
