Leningrad Bölgesi'ndeki bahçıvanların karşılaştığı ana zorluklar, yüksek toprak nemi ve tekrarlayan donlardır. Onlarla başa çıkmak ve bu kök mahsulün mükemmel bir şekilde hasatını yetiştirmek için bazı kuralları bilmeniz gerekir.
Astarlama
Toprak, havuç yetiştirmek için önemlidir. Hafif, gevşek olmalı ve içinde büyük taşlar olmamalıdır.
Ağır killi toprakta yetiştirilen havuçlar çok yavaş gelişir, nişasta ve şekeri zorlukla biriktirir ve yetersiz depolanır. Toprakta çok sayıda büyük taş varsa havuçlar deforme olur.
Toprağın yapısını iyileştirmek için iki kez kazılır - sonbaharda, hava sabit ve soğuk olduğunda, ancak kar henüz düşmediğinde ve ilkbaharda kar eridikten sonra. İlkbahar kazısı sırasında toprağa kum ve humus verilir. Kural olarak, bir bahçe yatağının metrekaresine yaklaşık bir kova humus eklemek gerekir, kum miktarı toprağa bağlıdır, ağır kile 2 kova kum eklenir ve daha hafif olanlara bir kova eklenir.
İlkbahar kazması sırasında, toprağa bir gübre kompleksi verilir. Çoğu kök mahsul, yeterli miktarda potas gübre gerektirir.
İniş tarihleri
Leningrad Bölgesi'nde ne zaman havuç ekeceğinize karar verirken, ekimin ilkbahar ve sonbaharda yapılabileceğini bilmeniz gerekir. Bu yöntemlerin her birinin kendine özgü avantajları ve dezavantajları vardır.
Sonbahar ekimi
Sonbaharda ekilen havuç tohumları doğal tabakalaşmaya uğrar. Bu durumda havuç tohumları birlikte filizlenir, çabuk büyüme gücü artar. Havuç sineği gibi havuç zararlılarından muzdarip değildirler. Geç havuç çeşitleri, tamamen olgunlaşmak için yeterli zamana sahiptir ve gelecekte daha iyi depolanır.
Sonbahar ekiminin dezavantajları - havuç tohumları çözülme sırasında filizlenebilir, donlar geri döndüğünde fideler tamamen donar. Ayrıca karın erimesi sırasında havuçlu yataklar bulanıklaşabilir.
Havuç tohumlarının ekimi, istikrarlı soğuk havaların başladığı Ekim veya Kasım aylarında yapılır. Önceden hazırlanmış yataklarda havuç tohumları ekmek 5 cm derinliğe kadar toprak serpin. Havuç mahsullerinin sulanmasına gerek yoktur.
Havuç çeşitlerinin tohumlarının farklı büyüme dönemleri ile karıştırılması istenmeyen bir durumdur.
Çözülme sırasında bahçe yatağını kalın beyaz bir filmle kaplamak havuç tohumlarının uyanmasını engelleyecektir. Ayrıca bahçe yatağının üzerine atabilir ve karı sıkıca ezebilirsiniz.
İlkbahar ekimi
Havuç tohumlarının ilkbahar ekimine Nisan ayı başlarında başlanabilir. Kar tamamen eridiğinde ve zemin çözüldüğünde, şunları yapabilirsiniz: havuç ekmek... Hazırlanan arazide yataklar işaretlenmiştir. Bir kök mahsul için en az 5 cm mesafe gereklidir; kalınlaştırılmış dikimlerde havuç çok zayıf gelişir, meyveler deforme olabilir, bazı kök mahsuller birlikte büyüyebilir. Sıralar arasındaki mesafe, yataklar arasında en az 20 cm, - 40 veya 50 cm'dir.
4 derecenin üzerindeki toprak sıcaklığında havuç tohumlarının uyanması başlar. Çimlenmeleri 2-3 hafta sürecektir. Toprak 10-15 dereceye kadar ısındığında havuç tohumları ekerseniz fideler daha hızlı çıkacaktır.
Büyüme sürecini başlatan havuç tohumları sürekli neme ihtiyaç duyar, aksi takdirde çok çabuk ölürler. Islak yatakları beyaz agrofiber veya gazetelerle kaplayarak toprağın aşırı kuruması önlenebilir.
Havuçların ortaya çıkan sürgünleri düşük sıcaklıklardan korkmazlar, donları -3 dereceye kadar sonuçsuz tolere edebilirler. Bir kar tabakasıyla kaplı havuç sürgünleri -5'e kadar düşük sıcaklıklara tolerans gösterir. Termometre altına düşerse havuç fideleri ölür.
Dikim yöntemleri
Havuç hasadı da büyük ölçüde ekim yöntemine bağlıdır. Havuç aşağıdaki şekillerde ekilebilir:
- Pürüzsüz;
- Sırtlarda;
- Yüksek yataklarda.
Düzgün havuç ekme yöntemi, Leningrad bölgesi için en az uygun olanıdır. Bu durumda zeminin ısınması uzun zaman alır, havucun kök sistemi yüksek nemden korunmaz.
Bu şekilde havuç yetiştirmek için kazılan toprak düzlenir, aralarındaki sıralar ve yollar işaretlenir. Ekilen tohumlar toprakla örtülür, dikkatlice sulanır.
Havuçları sırtlara yerleştirirseniz, aşırı su koridorlara aktığı için suyla tıkanmayacaktır. Bu durumda, dünya çok daha hızlı ısınır, havuçların kök sistemi daha erken aktif gelişmeye başlar.
Sırtlar manuel olarak veya özel bir teknik kullanılarak oluşturulur. Dolgunun yüksekliği en az 40 cm, sırtlar arasındaki mesafe 20-30 cm olmalıdır, sırtların bakımı uygun olmalıdır. Havuç tohumları sırtın yüzeyine ekilir, iki hatlı ekim kullanmak en uygunudur.
Yüksek yataklarda havuç yetiştirmek çok uygundur. Düzgün hazırlanmış yüksek bir yatağa ekilen tohumlar havuç çabuk filizlenir, yeterli besin maddesine sahip, kök sistemi su basmasından korunur.
Yüksek yatakların hazırlanması sonbaharda başlar. Alt tabaka en az 15 cm yüksekliğinde drenaj malzemesinden oluşmalıdır Drenaj için çakıl, parke taşı, kırık tuğla kullanabilirsiniz.
Yüksek yatağın ikinci katmanı organik maddeden yapılmıştır. Sebzeleri, üstleri temizlemeyi kullanabilirsiniz. yabani otlar otlar, saman, kıyılmış saman. Ayrışma sürecini daha yoğun hale getirmek için organik madde, aktif bakteri içeren özel maddelerle işlenebilir.
Yatağın üçüncü katı topraktır. Havuç kök sisteminin gelişimi için gerekli tüm maddeleri içerecek bir toprak karışımı yapılması tavsiye edilir. Bunu yapmak için, bir kova bahçe toprağında ihtiyacınız olacak:
- Yarım kova humus;
- 3-4 litre kum;
- Bir litre odun külü;
- Mikro elementler kompleksi.
Tüm bileşenler iyice karıştırılmalı ve bir organik madde tabakası üzerine dökülmelidir. Hazır mikro besinler talimatlara göre eklenmelidir.
Havuç yetiştirmek için yüksek bir yatağın kenarları, dayanıklı, toksik olmayan malzemelerden yapılır.
Havuç tohumları 3-4 cm derinliğe kadar ekilir, sürgünler görünene kadar siyah folyo ile kaplanır.
Bakım
Bakım düzgün ekilmiş havuç Şöyleki:
- Ayıklayacaktır;
- İnceltme;
- Sulama;
- Böcek koruması;
- Gübreleme.
Havuç yataklarının ayıklanması çok dikkatli yapılmalıdır, havuç sürgünleri oldukça yavaş gelişir, hızlı büyüyen yabani otlar onlara baskı yapar. Ayıklama sırasında seyreltme yapılabilir. Bu işlem sırasında havuç sürgünleri arasında 10-15 cm bırakılarak fazla sürgünler alınır.
Havuçların sulanması gerekirse yapılır, havuçlar sık sulama gerektirmez. Uzun bir kuraklıktan sonra bol sulamadan kaçınmaya değer, bu havuç meyvesinin çatlamasına katkıda bulunur.
Havuç yataklarının böceklerden korunması birkaç kez yapılmalıdır - ilkbaharın başlarında, yazın başlarında ve yoğun havuç büyümesi sırasında. Dikimlere en büyük zararı havuç sineği ve tel kurdu neden olur. Düşük toksisiteli havuç koruma ürünlerinin tercih edilmesi gerekmektedir.
Havuç, topraktaki fazla nitrojene kötü tepki verir. Meyveler dallanmaya başlayabilir, mantar enfeksiyonlarından daha kolay etkilenir ve kışın saklanmaya elverişsiz hale gelir. Havuç ekiminden bir yıl önce organik gübre uygulamak en iyisidir.
Havuçların tadını önemli ölçüde iyileştirerek fotosentezin hızlanmasına, şeker oluşumuna katkıda bulunurlar.
Havuç yetiştirmenin tüm kurallarına uyarak, elverişsiz bir mevsimde bile iyi bir hasat elde etmek kolaydır.
