İçerik
Yabani büyüyen yenilebilir hanımeli küçüktür, tatsızdır, ayrıca olgunlaştığında yere çöker. Doğru, birçok yararlı özelliği var ve neredeyse hastalanmıyor. Michurin, 1935'te hanımeli kültüre sokmayı önerdi, ancak yalnızca 20. yüzyılın ikinci yarısında ilk çeşitler ortaya çıktı.
Ne büyüklükte ne de tadı olağanüstü. Ancak zaman geçtikçe, yüzyılımızda yaratılan çeşitler, en titiz gurmeleri tatmin edebilecek meyveler üretir.
Çeşitliliğin tanımı
En yeni yenilebilir hanımeli çeşitlerinden biri Yugana'dır. Kamchatskaya ve Turchaninov türlerinden Bakcharsky Federal Devlet Üniter Teşebbüsü tarafından 2010 yılında oluşturulmuştur ve şu anda Eyalet Çeşitlilik Testinden geçmektedir.
Teknik Özellikler
Yetişkin bir çalı, 1,5 m yüksekliğe ve 1,9 m genişliğe kadar yarım daire şeklinde bir tepeye sahiptir Çoğu çeşidin aksine, genç Yugan sürgünleri genellikle kıllı kıllarla kaplıdır ve tamamen antosiyanin renginden yoksundur.
Meyveleri mumsu bir kaplamaya sahip koyu mor, neredeyse siyah renktedir. Ortalama ağırlıkları, özellikle uygun koşullar altında 1.4 g'dır - 1.8 g'a kadar Meyvenin şekli, üstte kalınlaşan, bazen yuvarlak ağızlı oval olan bir sürahiye benzer. Yugan hanımeli çeşidinin tadı tatlıdır, hafif ekşili tatlıdır, tat puanı 4,9 puandır.
Yetişkin bir çalının verimi 3,5 kg, maksimum - 6 kg'dır. Yugana'daki meyvelerin ortalama olgunlaşma süresi vardır, dallarda bir buçuk aya kadar kalabilirler, parçalanmazlar. Sezonda yalnızca iki kez elle toplama önerilir. Meyveler nakliyeye iyi dayanır; donduktan sonra tadı neredeyse değişmeden kalır.
Tozlayıcılar
Diğer yenilebilir hanımeli gibi, Yugana da kendi kendine doğurgan. Bu, hasat etmek için tozlayıcılara ihtiyaç duyduğu anlamına gelir - yakın çevrede ekilen diğer çeşitler. Herhangi bir çeşit bu rolü oynayabilir, ancak Dev'in Kızı, Strezhevchanka, Bakcharsky Giant ve Rapture en iyisidir.
Avantajlar ve dezavantajlar
Yugana en yeni çeşittir ve bugün en iyilerinden biridir. Avantajları şunları içerir:
- İyi tat - 4,9 puan.
- Yüksek kışa dayanıklılık - Yugan, 50 derecelik donlara, çiçeklere - eksi 7'ye kolayca dayanır.
- Kararlı meyve verimi ve yüksek verim.
- Yugan'ın hastalıklara ve zararlılara karşı direnci.
- Büyük meyveli çeşittir.
- Çalı şekli, hasadı kolaylaştırır.
- Hanımeli meyveleri çok miktarda besin içerir.
- Hasat sırasında meyveler zarar görmez.
- Meyveler dallara sıkıca yapışır ve bir aydan fazla düşmez.
- Bakım kolaylığı.
- Dondurulduğunda meyvelerin tadı pratikte değişmez.
- Yugana 30 yıl meyve verebilir.
Çeşitliliğin dezavantajları, sadece tüm yenilebilir hanımellerin kendi kendine kısırlık özelliğini içerir.
Sitede konaklama
Soğuk iklime sahip bölgelerde hanımeli harika hisseder, kolay köklenir, özel bakım gerektirmez. Bunun için doğru yeri seçmek ve dikmek yeterlidir.
Dikim malzemesi seçimi
Hanımeli güvenilir bir üreticiden yaz sonunda veya sonbahar başında satın almak en iyisidir. Birkaç düz dal ve aynı boğum ağzı olan 2-3 yaşında bir fide seçin. Kökler esnek olmalı, fazla kesilmemeli ve çürük veya siyah noktalar içermemelidir. Budanmış hanımeli satın almayın. Kabuğun pul pul dökülmesi, bir hastalık belirtisi değil, belirli bir özelliktir.
Uygun koltuk seçimi ve iniş
Hanımeli başarılı bir şekilde yetiştirmek için en önemli şey, güçlü rüzgarlardan korunan güneşli bir alan seçmektir. Kumtaşı dışında herhangi bir toprak uygundur - orada hasat fakir olacaktır. Olası su durgunluğu ve soğuk hava birikimi nedeniyle ekim için olukları veya diğer ovaları seçmemelisiniz.
Hanımeli yerleştirme planları ile ilgili birkaç farklı bakış açısı vardır. Bitkiler arasında 1,5 m'lik bir mesafe gözlemlendiğinde ve her 2 m'de bir sıralar yerleştirildiğinde ekim standart kabul edilir, Açıkçası böyle bir şema Yugan çeşidi için uygun değildir. Çalı büyüdüğünde, yaklaşık 2 m genişliğe yayılacak ve komşusuyla örtüşecek, bu yüzden:
- Hasat zahmetlidir.
- Bitkiler, besinler ve su için rekabet ederek birbirlerine müdahale edecekler.
- Çapraz dallar yeterince ışık almayacak ve verim düşecektir.
Yugan çeşidi daha fazla alan gerektirecektir - hanımeli çalılar arasındaki mesafe, sıra aralığında en az 2 m olmalıdır - en az 2,5 m.
40x40x40 cm ebadında dikim çukurları hazırlanır, bir kova organik madde (humus veya kompost), her biri 50 gr fosfor ve potasyumlu gübreler toprağa ilave edilir. Çok asidik toprak, dolomit unu veya kireç ile nötralize edilir.
Diğer çalılardan farklı olarak, hanımeli sürgünleri ekimden önce kısaltılmaz - bu, meyve vermeyi en az bir yıl geciktirebilir. Bitki kök boğazı 3-5 cm gömülecek şekilde ekilir, çalı bol sulanır ve gövde çemberi malçlanır.
Büyüyen hanımeli
Kuzey bölgelerde ve ılıman iklimlerde hanımeli sorunsuz bir bitkidir. Güneyde zayıf büyür - yüksek sıcaklıklar, uzun yazlar ve ılık sonbahardan rahatsızdır.
Genç bitki bakımı
Dikim deliğine gübre eklenmişse, önümüzdeki iki yıl hanımeli beslemenize gerek yoktur. Sadece ilkbaharın başlarında, her bir kovanın altına çözünmüş amonyum nitrat veya üre içeren bir kova su dökülmelidir.
Sezon boyunca gövde çemberi yabani otlardan arındırılır ve gevşetilir. Dikimden hemen sonra ve kuru havalarda bol su.
Yetişkin bitki bakımı
Doğru yere doğru şekilde dikilen hanımeli dikkatli bakıma ihtiyaç duymaz. Üçüncü yıldan itibaren her mevsimde üç kez beslenmelidir. Program tabloda gösterilmektedir.
Üst giyim | Zamanlama | Aktif içerik | amaç |
İlk | Erken ilkbaharda, doğrudan karda veya eridikten hemen sonra | Azot | Hanımeli bitki örtüsüne başlamasına yardımcı olun, ona yeşil kütlenin büyümesi ve çiçeklenme için gerekli maddeleri sağlayın |
İkinci | Meyve verdikten sonra | Tam mineral kompleksi | Meyve verdikten sonra besin dengesini geri kazanmak |
Üçüncü | Yaz sonu, güneyde - sonbaharın başlangıcı | Fosfor, potasyum | Kış öncesi bitkinin güçlendirilmesi, gelecek yılki hasat için gerekli besin maddelerinin verilmesi |
Bazı bahçıvanlar ilkbaharda hanımeli azotla gübreler ve sonbaharda kökün altına bir kova humus ve bir kutu kül dökerler.
Sezon boyunca, çalı düzenli olarak ayıklanmaya ve toprağın gevşetilmesine ihtiyaç duyar. Kuru havalarda hanımeli ara sıra sulanır ve her bitki için en az 2 kova su harcanır.
Budama ve kışlama
15 yaşına kadar hanımeli kesilmesine gerek yoktur, sadece kırık veya kuru sürgünlerin yanı sıra yerde yatan veya çalı içinde büyüyen sürgünler çıkarılır. En eski iskelet dalları daha sonra her yıl çıkarılır. 20 hanımeli zayıf bir şekilde verildikten sonra, toprak yüzeyinden 15-20 cm seviyesinde tamamen kesilir - bu, meyve vermeyi 10 yıl daha uzatabilir.
Bitkinin kış için barınağa ihtiyacı yoktur. Hanımeli, 50 derecenin altındaki donları tolere eder.
Üreme yöntemleri
Hobiler için hanımeli için en iyi üreme yöntemi yatay veya dikey tabakalandırmadır. Sonbaharda iyi yetişen genç bir çalı kazılabilir ve parçalara ayrılabilir - kök ciddi şekilde yaralanmazsa, yeni bitkiler hızla meyve vermeye başlar.
Taze hanımeli tohumları iyi filizlenir, ancak fideler çapraz tozlaşma nedeniyle annelik özelliklerini miras almazlar. Bu yetiştirme yöntemi sadece yetiştiriciler için ilginçtir.
Hanımeli yeşil veya odunsu kesimler köklenebilir, ancak amatör çiftliklerde hayatta kalma oranları düşüktür. Seraların ve büyüme uyarıcılarının kullanılmasıyla bile, fidelerin yaklaşık% 20'si hayatta kalır.
Büyüyen sorunlar
Hanımeli hastalığa dirençlidir, ancak külleme bazen soğuk ve yağışlı yazlarda görülür. Uygun mantar ilaçlarını kullanarak bununla başa çıkmak kolaydır. Hastalık meyvelerin olgunlaşması sırasında kendini gösterirse, örneğin Fitosporin gibi biyolojik ürünler kullanmak daha iyidir.
Haşereler hanımeli yerine diğer bitkileri tercih ederler, ancak bazen yaprak merdanelerinden, yaprak bitlerinden veya söğütlerden etkilenirler. Böceklerden kurtulmak için çalı böcek öldürücüler veya Agrovertin, Fitoverm gibi biyolojik ürünlerle muamele edilir.
Görüşler
