İçerik
Gigrofor sarımsı beyaz - aynı adı taşıyan Gigroforovye ailesinin bir parçası olan lamel mantar. Kapağına kadar "saklandığı" yosun içinde büyümeyi tercih eder. Bu tür için başka isimler de duyabilirsiniz: kovboy mendili, balmumu şapkası. Ve resmi mikolojik referans kitaplarında Hygrophorus eburneus olarak listelenmiştir.
Sarımsı beyaz bir hygrophor neye benziyor?
Meyve veren gövdenin klasik bir şekline sahiptir. Çap olarak kapağın boyutu 2 ila 8 cm arasında değişir Büyümenin ilk aşamasında, üst kısım yarım küre şeklindedir, daha sonra içe doğru kıvrılmış bir kenarı olan geniş bir çan şeklini alır. Ve olgunlaştığında ortasında bir tüberkül ile secde olur. Başlığın yüzeyi beyazdır, ancak olgunlaştıkça hafif sarıya döner. Ayrıca, olgunlaştığında üzerinde soluk paslı lekeler görünebilir.
Başlığın arka tarafında, sarımsı beyaz higroforda, pediküle inen dar, nadir plakalar vardır. Mantarın tepesiyle aynı renktedirler. Sporlar eliptiktir, renksizdir. Boyutları 9 x 5 mikrondur.
Sarımsı beyaz higroforun üst kısmı, toplanmasını zorlaştıran kalın bir mukus tabakasıyla kaplanmıştır.
Gövde, tabanda hafifçe daralmış, silindiriktir. Alt kısım düzdür, ancak bazı örneklerde kavisli olabilir. Yapı yoğun, liflidir. Bacak rengi beyazdır, yüzeyde pullu bantlar görülmektedir.
Meyve eti kar beyazıdır; hava ile temas ettiğinde gölge değişmez. Hafif bir mantar kokusuna sahiptir. Hamurun yapısı yumuşaktır, çok az darbeyle kolayca kırılır, bu nedenle nakliyeyi iyi tolere etmez.
Sarımsı beyaz higrafor nerede büyür
Sarımsı beyaz bir higrafor Avrupa, Kuzey Amerika ve Afrika'da yaygındır. Yaprak döken ormanlarda ve karışık dikimlerde yetişir. Gürgen ve kayın yakınlarına yerleşmeyi tercih eder. Çoğu durumda, büyük gruplar halinde büyür, ancak aynı zamanda tek başına da oluşur.
Sarımsı beyaz bir hygrophor yemek mümkün mü
Bu tür yenilebilir kabul edilir ve tadı açısından üçüncü kategoriye girer. Sarımsı beyaz higrofor taze olarak ve işlendikten sonra tüketilebilir. Yetişkin örneklerin kızartılması, kaynatılması, sos yapımında kullanılması tavsiye edilir. Genç meyveler dekapaj ve dekapaj için en iyisidir.
Yanlış çiftler
Dıştan, hygrophor diğer türlere benzer şekilde sarımsı beyazdır. Bu nedenle ikizleri tanıyabilmek için karakteristik farklılıklarını bilmek gerekir.
Gigrofor maiden veya Hygrophorus virgineus. Koşullu olarak yenilebilir bir ikiz, ancak tat açısından, benzerinden önemli ölçüde daha düşük. Üst kısmın çapı 5-8 cm'ye ulaşır Beyazdır, ancak olgunlaştığında merkez sarımsı bir renk alabilir. Meyve verme dönemi yaz sonunda başlar ve Eylül ayının ikinci yarısına kadar sürer.Çayırlarda, yollar ve açıklıklar boyunca çok sayıda grup halinde büyür. Resmi adı Cuphophyllus virgineus'tur.
Kızlık higroforu arasındaki temel fark, kapağının yüksek nem koşullarında bile kuru kalmasıdır.
Limacella yağlı veya kaplamalı. Amanita ailesinin az bilinen bir yenilebilir mantarı. Tepe çapı 3-10 cm, rengi beyaz veya açık kahverengidir. Üst ve alt yüzey kaygandır. Plakalar beyaz-pembe renktedir. Hamur, bir parfüminkine benzer yağlı bir koku yayar. Kurutulmuş, kızarmış yiyecekler yemeniz tavsiye edilir. Resmi adı Limacella illinita'dır.
Limacella yağlı, iğne yapraklılarda büyümeyi tercih eder
Toplama kuralları ve kullanımı
Sarımsı beyaz hygrophor için meyve verme dönemi Ağustos ayında başlar ve don oluncaya kadar sonbaharın sonlarına kadar sürer. Kırılgan yapısı nedeniyle dikkatlice toplanmalı ve şapka aşağı gelecek şekilde sepete katlanmalıdır. Meyveleri toplarken miselyumun bütünlüğünü bozmamak için tabanda dikkatlice kesmek önemlidir.
Bu türün hoş bir tatlı tadı vardır, böylece kendi başınıza ve diğer mantarlarla birlikte pişirebilirsiniz.
Sonuç
Gigrofor sarımsı beyaz, yağ asitleri dahil çok sayıda biyolojik olarak aktif madde içerir. Bundan dolayı antifungal ve bakterisit özelliklere sahiptir. Bu tür sadece yararlı olmakla kalmaz, aynı zamanda besin değeri açısından mantarlardan daha düşük değildir. Ancak sessiz avlanmayı seven birçok kişi, dış özellikleri nedeniyle bir mantar gibi göründüğü için onu atlar.
