İçerik
Muşmula, yakın zamana kadar tamamen dekoratif olarak kabul edilen, yaprak dökmeyen veya yaprak döken bir kültürdür. Ama şimdi yenilebilir bir meyve türü olarak sınıflandırılıyor. Medlar, Yablonev ailesinin bir üyesidir. Bu kültür için farklı kaynaklarda bulunabilecek başka isimler de var: shesek, lokva, eriobotria.
Muşmula - uzun ömürlü ağaç
Fotoğraflı muşmula açıklaması
Lokva, uygun koşullar altında yüksekliği 3-8 m'ye ulaşabilen bir ağaçtır.Taç yoğun, yayılan, büyümesinin çapı 3-4 m'dir.Bir yerde muşmula büyüyebilir ve düzenli olarak meyve verebilir 100 yıla kadar. Kültür nispeten kışa dayanıklı olarak kabul edilir.
Ağacın yüzeysel, dallı bir kök sistemi vardır. Lokva, toprağın bileşimi konusunda iddiasızdır ve ağır killi topraklarda büyüyebilir. Kısmi gölgeye ve doğrudan güneş ışığına kolayca dayanır. Muşmula, budamayı iyi tolere eder, bu da ağacı düzenli olarak gençleştirmenize izin verir. Aynı zamanda, yeni sürgünler hızla büyür ve odunlaşmadan sonra bol miktarda meyve vermeye başlar.
Lokvanın büyüyen genç dalları kırmızımsı bir renk tonuna ve yüzeyinde keçe kenarına sahiptir. Olgunlaştıkça kabukları koyu griye döner. Bu ağacın yaprakları iri, oval-dikdörtgen şeklindedir. 30 cm uzunluğunda ve 8 cm genişliğindedir Sıcak mevsim boyunca tabaklar koyu yeşil renktedir, ancak sonbaharın gelmesiyle birlikte gölgeleri kırmızımsı bir tonla turuncu olur. Bu nedenle dondan önce muşmula ağacı çok zarif görünüyor. Lokvadaki yaprakların yüzeyi sert, kösele, damarlar arasında hafif buruşuktur.
Bu egzotik ağacın meyveleri, türe bağlı olarak yuvarlak veya armut şeklindedir. Boyları 6-8 cm'dir, meyveler olgunlaştığında sarı veya turuncu renk alır. Meyvenin tadı tatlıdır ve hafif bir ekşidir. Her meyvenin içinde bir ila beş tohum bulunur. Sert kahverengi bir kabukları var. Yenilebilir sulu küspe tohumların çevresinde bulunur.
Lokva'nın tadı elma, çilek ve armut karışımı
Muşmula çeşitleri ve çeşitleri
Doğada bu kültürün üç türü vardır. Ancak bahçecilikte sadece iki yayıldı: Almanca ve Japonca. Her ikisi de ışık eksikliğine ve topraktaki besin eksikliğine kolayca tahammül edebilir. Ama aynı zamanda önemli farklılıkları da var.
Cermen
Türlerin daha dekoratif olduğu düşünülmektedir. Alman lokvası, 3 m yüksekliğe kadar kompakt, yaprak döken bir ağaçtır.Bu kültür, diğer türlere kıyasla daha fazla dona dayanıklılık ile dikkat edilmesi gereken bir kültür değildir. Alman muşmula (Mespilus germanica) -17 dereceye kadar düşük sıcaklıklara dayanabilir, ancak sürgünleri donar. -23 derecelik donda ağaç tamamen ölür. Bu nedenle, Germen loqua ılıman bölgelerde ılık kışlar ve serin yazlar ile yetiştirilebilir.
Meyveler yuvarlaktır, olgunlaştıklarında bal sarısı renk alırlar. Tatlılar ama ekşi. Bu nedenle ilk dondan sonra ağaçtan çıkarılması tavsiye edilir. Ve kullanmadan önce tadı iyileştirmek için dondurucuda birkaç gün bekletilmesi önerilir.
Cermen lokvası görünüm ve tat olarak ayvaya benzer
Japonca
Bu ağaç türünün boyu 3-5 m arasında değişmekle birlikte 8 m'ye ulaşan örnekler bulunmaktadır.Tesisin açıklamasına göre Japon muşmulasının (Eriobotrya japonica) iskelet dalları ve genç sürgünleri gri-kırmızı ile kaplanmıştır. kenar. Yapraklar uzun, koyu yeşil, parlak bir yüzeye ve kısa saplara sahiptir. Plakaların arka tarafı tüylü gri renktedir.
Japon lokvası, -5 dereceye kadar düşük sıcaklıklara dayanamayan termofilik bir kültürdür. Ancak aynı zamanda yer üstü kısmının ölümü ile uygun şartlar varlığında kökten yeniden büyüme kabiliyetine sahiptir. Soğuk kış, bu türün meyvelerini olumsuz yönde etkiler. Bu nedenle sadece güney bölgelerde yetiştirilebilir.
Bu türdeki meyveler armut şeklinde veya yuvarlak olabilir. Olgunlaştıklarında zengin bir sarı-turuncu renk olurlar. Birinde 10-12 adetlik kümeler halinde büyürler. Meyvelerin içindeki et sulu ve aromatiktir. Hasadı üç günden fazla taze tutamazsınız.
Japon lokvasının meyveleri kayısı görünümündedir.
Bu tür bir kültür, yeni üretken çeşitlerin geliştirilmesinin temeli oldu:
- Tanaka. İçi pembe etli armut biçimli meyvelerle karakterizedir. Tadı tatlı ve ekşidir.
- Silas. 80 gr ağırlığa kadar oldukça yuvarlak meyveler oluşturur, olgunlaştıklarında bal sarısı renk alırlar.
- Şampanya. Çeşitliliğin ayırt edici bir özelliği, tüylü bir yüzeye sahip yuvarlak sarı meyvelerdir.
- Morozko. Evde ve serada yetişmeye uygun bir cüce türüdür. Büzülmeden büyük kırmızı-kahverengi meyveler ile karakterizedir.
- Başbakan. Çeşitlilik, büyük oval meyvelerle ayırt edilir. Derileri turuncu renktedir, hafif tüylüdür.
Muşmula hangi koşullarda ve ülkelerde büyüyor?
Loqua'nın dağılım alanı albicia, Trabzon hurması ve incir ile örtüşmektedir. Çin ve Japonya, dağlık bölgelerde yetiştiği kültürün doğum yeri olarak kabul edilir. Daha sonra, muşmula 19. yüzyılda Avrupa topraklarına tanıtıldı.
Lokva, subtropik bölgelerde ve çevresinde büyür. Bu nedenle, şimdi, gelişimi ve meyve vermesi için uygun koşulların olduğu dünyanın herhangi bir köşesinde bulunabilir. Aynı zamanda ağaç tepelerde büyümeyi tercih ediyor.
Bu kültür Hindistan ve Güneydoğu Asya'da yaygındı. Ayrıca, muşmula ekvatorun diğer tarafında, yani Yeni Zelanda, Güney Afrika ve Avustralya'da yetişir. Bir zamanlar Çinli göçmenler tarafından Hawaii'ye getirildi. Bu bitki ayrıca Güney ve Kuzey Amerika'da da bulunabilir. Avrupa'nın kuzey bölgelerinde, muşmula süs küvet bitkisi olarak yetiştirilir. Alacalı çeşitler özellikle popülerdir.
Muşmula, Rusya'da nerede ve nasıl büyüyor?
Rusya topraklarında, Japon lokvası, yalnızca Kafkasya'nın Karadeniz kıyılarında ve bunun için en uygun koşulların olduğu yerde yetişir. Gelendzhik ve Sochi arasında ve Kırım'ın güneyinde bulunabilir. Muşmula Dağıstan'da başarıyla yetiştirilmektedir.
Ve Germen türleri bazen Azak bölgesinin bahçıvanları tarafından arazilerinde yetiştirilir. Ancak bu egzotik kültür yaygın değildi.
Muşmula ne zaman ve nasıl çiçek açar
Bu ağaç, dikimden sonraki beşinci veya altıncı yılda ilk kez çiçek açar. Muşmulanın tomurcukları sürgünlerin uçlarında görülür ve yemyeşil salkım salkımına toplanır. İçlerinde tomurcuklar yavaş yavaş açılır. Çiçekler, beş sarımsı beyaz yaprakları ile basittir. Açıldığında çapları 2,5 cm'dir Her çiçeğin ortasında çok sayıda organ görülebilir. Muşmula meyvelerinin yumurtalıklarında, tüm çekirdekli ve çekirdekli meyvelerde olduğu gibi, çapraz tozlaşma gereklidir.
Açıldığında, tomurcuklar hoş ve enfes bir aroma yayar.
Germen ve Japon kültür türlerinin çiçeklenme dönemi farklı zamanlarda başlar.İlk durumda, muşmula, bahçedeki diğer meyve ağaçları gibi tomurcuklarını Mayıs ayında açar. Bu süre onun için yaklaşık 14 gün sürer.
Japon lokvalarının kışın, yani şubat ortasında ağaçta çiçekleri olur. Bu nedenle meyve verme dönemi diğer ağaçlardan çok daha erken başlar. Japon muşmulalarının çiçeklenme süresi, uygun koşullarda 10-14 gündür.
Muşmula olgunlaştığında
Cermen ve Japon muşmula meyveleri farklı zamanlarda olgunlaşır. İlk durumda, bu sonbaharda, yani Ekim ortasında - Kasım başında gerçekleşir. Dahası, meyveler artık yaprakları kalmadığında dallara asılır.
Japon muşmulası için meyve verme mevsimi, bahçedeki diğer ağaçların henüz solduğu Mayıs ayı sonlarında - Haziran başında başlar. Sert bir kış mevsiminde ağaç çiçek açar ancak meyve vermez. Bu nedenle bazen mahsul 5-7 yılda bir hasat edilebilir.
Sonuç
Muşmula, meyveleri sükroz, fruktoz ve pektin bakımından yüksek olan bir kültürdür. Taze olarak yenebilecekleri gibi işlenmek için de kullanılabilirler. Bu ağacın yaprakları da faydalı özelliklere sahiptir. Bunlara dayalı kaynatma, bağırsak enfeksiyonlarını tedavi etmek için kullanılır. Ancak muşmulanın faydalarına rağmen farkında olmadan sağlığa zarar vermemek için dozajda tüketilmesi gerekir.
