İçerik
Bir kır evinde aşırı nem birçok soruna neden olabilir. Sürekli kir, ufalanan temeller, su basmış bodrumlar ve mahsul hastalıkları, artan nemin sonucudur. Tüm kurallara uygun olarak yapılan sitenin drenajı, fazla sudan kurtulmaya ve binaları yıkımdan korumaya yardımcı olacaktır.
Drenaj ne zaman yapılmalı
Yağmur ve eriyen kar sonrası sahadaki su birikintileri henüz bir drenaj sistemi yapmak için bir neden değil. Toprağın ne zaman suyu emebileceğini ve ne zaman yardıma ihtiyacı olduğunu anlamak gerekir. Aşağıdaki durumlarda sahada bir drenaj cihazı gereklidir:
- sürekli su basmış bodrum;
- sahanın yüzeyindeki düşüşlerin kanıtladığı gibi, toprağın sızması;
- toprakların sular altında kaldığı killi topraklarla;
- yakınlarda suyun aktığı bir eğim varsa;
- sitenin eğimi yok;
- binalarda çatlakların ortaya çıkmasına, kapı ve pencere açıklıklarının bozulmasına neden olan toprağın şişmesi.
Drenaj sistemleri çeşitleri
Sahada drenaj yapmadan önce, drenaj sisteminin türüne karar vermelisiniz. Aynı işlevi yerine getiren ancak farklı durumlarda kullanılan iki ana drenaj sistemi vardır:
- Yüzeysel - yağmurlardan veya eriyen kardan sonra ortaya çıkan suyu tahliye etmek için tasarlanmıştır.
- Derin - Derin suların yüksek olduğu alanlarda kurulur.
Yüzey drenaj sistemi esas olarak killi topraklar üzerinde düzenlenmiştir ve doğrusal ve noktaya bölünmüştür. Doğrusal, su toplama noktasına doğru hafif bir eğimle yerleştirilmiş hendek ve tepsilerden oluşan bir sistemdir. Drenaj sistemine estetik bir görünüm kazandırmak için tepsiler dekoratif ızgaralar ile kapatılır.
Bir nokta drenaj sisteminde, su, en büyük nem birikiminin olduğu yerlerde bulunan su toplayıcıları tarafından toplanır - bir drenaj borusu yığınının altında, sitenin alçak yerlerinde, caddede bulunan bir su tedarik sisteminin yakınında. Su toplayıcılar, suyun bir drenaj kuyusuna deşarj edildiği borularla birbirine bağlanır.
Yüzey drenaj yapısı
Kendin yap kendin yap, killi topraklarda yüzey doğrusal drenajı, hendeklerin ve drenaj sisteminin diğer unsurlarının yerini ve boyutunu gösteren bir plan hazırlandıktan sonra başlatılmalıdır.
Bu plana göre 0,7 m derinliğe, 0,5 m genişliğe ve duvarların 30 derecelik eğimine sahip hendekler açılarak parçalanmalarını engelleyecektir. Tüm siperler, sitenin çevresi boyunca uzanan ve bir drenaj kuyusu ile biten ortak bir sipere bağlanır. Açık drenaj yönteminin temel avantajı, büyük finansal maliyetler gerektirmeyen sistemin basitliğidir. Eksiklikler arasında, yapının kırılganlığına dikkat etmek mümkündür - zamanla, hiçbir şeyle güçlendirilmemiş duvarlar parçalanır ve drenaj sistemi çalışmayı durdurur. Ayrıca siperler, sitenin görünümünü bozan estetik olmayan bir görünüme sahiptir.
Parçalanma sorunu, moloz ile doldurularak çözülebilir. Açmanın dibi bir kaba taş tabakasıyla, üstüne daha ince bir tabaka ile kaplıdır. Bulanıklaşmayı önlemek için, ezilmiş taş dolgu, üstüne bir çim tabakası döşenen jeotekstil ile kaplanır. Bu yöntem, yüzey doğrusal drenajının verimini azaltır, ancak sistemin hizmet ömrünü önemli ölçüde artıran duvar dökülmesini önler.
Daha modern bir doğrusal drenaj cihazı yöntemi var - kapalı bir drenaj sistemi.Bu yöntemin farkı, hendek duvarlarının ve tabanının betonlanması ve içerisine özel tepsilerin yerleştirilerek dekoratif ızgaralarla kapatılmasıdır. Tepsiler, toprağın kaymasını güvenli bir şekilde korur ve ızgaralar kanalı döküntülerden korur. Tepsiler, suyun düzgün geçişi için gerekli bir eğimle döşenir. Suyun tahliye edildiği yerlerde, küçük döküntüleri toplamak için kum tutucular kurulur. Böyle bir drenaj sistemi yapmak, drenajsız bir sistemden daha zordur, ancak hizmet ömrü çok daha uzundur.
Satışta, çeşitli malzemelerden yapılmış kapalı bir drenaj sistemi için geniş bir aksesuar yelpazesi bulunmaktadır: beton, polimer beton, plastik. İkincisi, maksimum kurulum kolaylığı sağlayan dayanıklılığı ve hafifliği nedeniyle en popüler olanıdır.
Derin drenaj cihazı
Derin drenaj sistemi, yalnızca cihazıyla değil, aynı zamanda amacıyla da yüzeyden önemli ölçüde farklıdır. Yüksek düzeyde yeraltı suyu oluşumu olan ve alçak bölgelerde bulunan bölgelerde onsuz yapamazsınız. Böyle bir sistemin etkin çalışabilmesi için akiferin altına yerleştirilmesi gerekir. Derinliği kendi başınıza belirlemek oldukça zor bir iştir - bu, tüm GWL işaretleriyle sitenin ayrıntılı bir diyagramını çizecek bir anketörün yardımını gerektirecektir.
Derin sistemin yapısı, toprakta bulunan ve fazla suyu topraktan drenaj kuyusuna tahliye eden bir drenaj boruları ağıdır. İçerideki nemin süzülmesi, borunun tüm uzunluğu boyunca bulunan birçok delik nedeniyle meydana gelir. Delikler kendi ellerinizle yapılabilir veya hazır delikli ürünler satın alabilirsiniz. Derin drenaj cihazı için aşağıdaki boru türleri kullanılır:
- asbestli çimento - modası geçmiş malzeme, yavaş yavaş geçmişte kaldı;
- seramik - uzun bir servis ömrüne ve yüksek bir fiyata sahip;
- plastik - ucuzluğu ve onlarla çalışma kolaylığı nedeniyle en popüler olanı.
Derin drenaj döşeme sırası:
- Bir jeodezik seviye kullanarak siteyi işaretleyin. Böyle bir şey yoksa, yağmur sırasında su akışlarının yönünü izleyin ve gözlemlere göre drenaj kanallarının yeri için bir plan yapın.
- Plana göre bir hendek sistemi kazın. Doğru konumda olduklarını kontrol etmek için yağmuru bekleyin ve suyun hiçbir yerde durgunlaşmadığından emin olun. Her şeyin doğru yapıldığından emin olduktan sonra çalışmaya devam edebilirsiniz.
- Tüm uzunluk boyunca hendeğin altına jeotekstil bandı döşeyin.
- Eğimi gözlemleyerek, jeotekstilin üstüne bir moloz tabakası dökün.
- Drenaj borularını ezilmiş taş yastığın üstüne döşeyin. Bireysel boruların tek bir sisteme bağlanması tees, haçlar ve muayene odaları kullanılarak gerçekleştirilir.
- Hücrenin en alt noktasında bulunan borunun ucu bir drenaj kuyusuna yönlendirilir.
- Drenaj borusunu yanlardan ve üstüne bir moloz tabakası ile örtün. Dolgu için ezilmiş kireç taşı kullanmayın. Neme maruz kalmanın bir sonucu olarak, nemin sızamayacağı yekpare bir bileşime dönüşür.
- Boruyu jeotekstil bantta bir moloz tabakasıyla birlikte sarın - bu, kil ve kumun yapıya girmesini önleyecektir.
- Yukarıdan kırma taş veya yer seviyesinin 20 cm altında kaba bir fraksiyonun kumu ile doldurun.
-
Kalan alanı sahada bulunan toprakla doldurun.
Drenaj sisteminin çalışmasını kontrol etmek ve tıkanma durumunda temizlemek için 35-50 m mesafede muayene kuyularının kurulması gerekir. Sistemin birçok virajı varsa, bir dönüşten sonra. Kuyular, betonarme halkalardan veya gerekli çapta oluklu polimer borulardan inşa edilir ve dekoratif kapaklarla kapatılır.
Tüm gereksinimlere uygun olarak doğru tasarlanmış ve monte edilmiş, derin bir drenaj sistemi yarım asırdan fazla hizmet verebilir.
Drenaj sistemi bakımı
Toprak drenaj sisteminin uzun süre ve düzgün çalışabilmesi için düzenli bakım gerektirir:
- Rutin bakım, kuyuların periyodik olarak temizlenmesini içerir. Bu prosedürün sıklığı, sistemin kullanıldığı koşullara bağlıdır.
- Mekanik drenaj temizliği. Yüzey drenaj sisteminin temizlenmesi özellikle zor değildir ve bağımsız olarak yapılabilir. Derin drenaj durumunda, durum daha karmaşıktır - tortuları gidermek ve büyük elemanları ezmek için nozullara sahip özel bir pnömatik kurulum gerekecektir. Bu tür temizliğin 3 yılda bir yapılması tavsiye edilir.
- Hidrodinamik drenaj temizliği. Bu yöntem, boruların basınç altında sağlanan hava ve su karışımı ile yıkanmasından oluşur. Karışım dönüşümlü olarak önce drenaj kuyusunda bulunan borunun bir ucuna, daha sonra ikincisi drenaj sisteminin montajı sırasında yüzeye çıkarılır. Yıkama, bir pompa ve bir yüksek basınçlı hava kompresörü ile yapılır. Karışımın etkisi altında tortular ezilir ve yıkanır. Hidrodinamik temizleme sıklığı her 10 yılda birdir.
Temizlikten tasarruf, sistemin arızalanmasına ve bazı elemanların değiştirilmesi ihtiyacına yol açabilir, bu da nihayetinde malzeme ve iş için ek maliyetlere yol açacaktır. Doğru çalıştırma, sistemin çalışır durumda kalmasına ve hizmet ömrünün uzatılmasına yardımcı olacaktır.
