İçerik
Güvercin ırkları çeşitlidir. Yeni başlayan bir meraklısının yapması gereken ana seçim, ne tür bir kuşun benimsenmesi gerektiğidir. Güvercinler vahşi ve evcil olarak sınıflandırılır. Yabani soylu güvercinler daha fazla bakıma muhtaçtır. Bu nedenle, acemi yetiştiriciler için, üreme için evcil güvercinler tavsiye edilir.
Bir güvercin neye benziyor
Yaklaşık 800 tür güvercin ırkı vardır. Görünüşleri genellikle çok farklıdır, ancak ortak özellikler vardır. Güvercin açıklaması:
- baş küçük, boyun kısaldı;
- ince gaga, hafifçe uzamış, renk tüylerin rengine bağlıdır;
- gözler büyük, renk farklı olabilir, görüş keskindir;
- kulaklar tüylerle kaplıdır, işitme mükemmeldir, kuşlar ultrason ve infrasonu algılayabilirler;
- vücut temiz, 650 g ağırlığa kadar, bazı ırklar 900 g'a ulaşıyor;
- bacaklar kısadır ve 4 ayak parmağı vardır;
- tüyler vücuda sıkıca oturur, tüylü bileşen iyi gelişmiştir;
- kuyruk yuvarlatılmıştır;
- kanat uzunluğu ortalama 25 cm;
- erkek kadından daha büyüktür;
- rengi açık gri, bejden parlak, doymuş, çok renkli papağan gibi çeşitlidir.
Uçuş 60 km / saate kadar hızlı. Spor güvercinleri 140 km / s hıza ulaşabilir.
Güvercin türleri
Bugün yaklaşık 35 tür güvercin, güvercin ailesine aittir. Şekil, renk ve tüy türü, boyutu bakımından farklılık gösterirler.
Tüm evcil güvercin çeşitleri, ortak kaya güvercinden türemiştir. Bu özel güvercinin özellikleri iyi çalışılmış ve temel alınmıştır. Yetiştirme çalışması yapan yetiştiriciler bazen birbirinden tamamen farklı ırklar elde ederler. Aşağıdaki gruplar bilinmektedir: spor (posta), uçuş, dekoratif, et. Son zamanlarda, et ve spor ırkları eski popülerliklerinin bir kısmını kaybetti.
Fotoğrafı ve adı olan güvercin ırkları aşağıda görülebilir.
Yabani güvercinler
Tüm yabani güvercin türleri farklıdır, sadece bu türe özgü özelliklere sahiptirler. İnsanlardan uzak yerlerde yaşıyorlar - ormanlarda, nehirlerin kıyısında, kayalarda yaşıyorlar. Gruplar halinde yaşarlar. Yiyecekler yerde bulunur, geri kalan zaman ağaçlarda veya uçuşta harcanır. Güvercin cinsinin dış tanımına ek olarak, davranış, üreme yeteneği ve karakter farklıdır. Dayanıklıdırlar, bir günde 1000 km'ye kadar uçabilirler. Ömür boyu bir çift bulurlar. Bir partnerle birlikte 2-3 yumurtayı kuluçkaya yatırırlar. Fındık, çilek ve çeşitli meyvelerle beslenirler.
Güvercin
Diğer bir isim ise cisar. Kuş, Rusya'da bulunan Avrupa'da yaygındır. Yuvalar kayalarda, taş binalarda düzenlenmiştir. Çok güvenlidirler, kolayca evcilleştirilebilirler. Yaklaşık 28 çeşidi var. Uçuşta hızlı. Tüyler açık gridir. Kuyruğun dışında koyu çizgiler var. 350 gr ağırlığa kadar Cinsel olgunluk, 1-2 yumurtanın pençesinde altı ayda gerçekleşir. Doğada ortalama yaşam süresi yaklaşık 5 yıl, evde yaklaşık 30 yıldır.
Taçlı güvercin
En güzel kuşlardan biri. Büyük boyutu (70 cm'ye kadar), 3 kg'a kadar vücut ağırlığı, küçük kafası, uzun gagası ile diğer türlerden farklıdır. Taçlı bir güvercinin ana avantajı, bir hayranı anımsatan alışılmadık bir tepedir. Tutamın üzerindeki tüyler mavi, uçtaki püsküller beyazdır.
Ormanlarda, orman kuşaklarında, daha fazla yiyeceğin olduğu çiftliklere yakın yerlerde yaşıyorlar. Bir insana karşı çok saflar. Gün boyunca yiyecek aramakla meşguller, genç kuşlar yetiştiriyorlar. Partner ve civcivlerin bakımı. Sürüler halinde yaşarlar, çiftler biraz ayrı kalırlar. Tahılları, tahılları, meyveleri, meyveleri, tohumları tercih ederler, bazen böcekler ve salyangozlarla beslenirler. Taze otları çok severler.
Vyakhir
Birkaç adı vardır: vituten veya orman yaban güvercini. Bu tür, güvercin ailesinin geri kalanından daha büyüktür. Kuşun vücudunun uzunluğu yaklaşık 40 cm, ağırlığı 1 kg'a kadardır. Şehir güvercinlerinin en yakın akrabasıdır. Tüylerin ana rengi gri veya gri, göğüs kırmızı, boyun hafif metalik, guatr turkuaz.
İskandinavya, Baltık Devletleri, Ukrayna'nın iğne yapraklı, karma ormanlarında yaşarlar. Rusya'da Novgorod, Gorki, Leningrad bölgelerinde bulundu. Yaşam alanına bağlı olarak hem göçmen hem de hareketsiz bir kuş olabilir. Vyakhiri sürülerde kalır. Yiyeceklerden meyveleri, tahılları, baklagilleri, meyveleri tercih ederler, nadiren solucanlar ve tırtıllar kullanırlar.
Klintukh
Asya ve Avrupa ormanlarında yaşar, Rusya'da oldukça yaygındır. Tahta güvercin gibi, hareketsiz bir yaşam tarzı sürdürebilir veya kış için daha sıcak ülkelere uçabilir. Kuş 35 cm'ye kadar küçük, ağırlığı yaklaşık 370 gr.Tüylerin rengi dumanlı, boynunun yeşilimsi bir tonu var. Bir kişiye dikkatli davranır. Şehir parkına yerleşebilirler, ancak ancak ağaçlarda uygun bir çukur bulurlarsa. Bitkisel besinlerle beslenirler: tohumlar, meyveler, meyveler, kuruyemişler. İlkbaharda böcek yiyebilirler.
Kaya güvercini
İlk bakışta şehir güvercinden bir farkı yoktur ama aslında bu tür güvercinlerin alışkanlıkları kadar farklı özellikleri de vardır.
Ana yaşam alanından sonra seçildi. Geçitlerde, kayalarda, uçurumlarda yaşarlar. Kayalık güvercin gri güvercinden daha küçüktür, kuyruktaki tüyler daha hafiftir, kanatlarda iki şerit görünür. Bitki besinlerini yiyorlar, ara sıra diyete sümüklü böcek, böcek ve salyangoz ekliyorlar.
Balon, tavus kuşu, turman gibi ırkların atasıdır. Bu tür sayesinde, ana güvercin grupları ortaya çıktı: et, dekoratif, uçuş, posta.
Spor güvercinleri
Birçok Avrupa ülkesinde popüler olan seçkin güvercin yetiştirme yönünün temsilcileridir. Önceleri, uzun mesafelerde posta teslim ettikleri için posta olarak adlandırılıyorlardı.
Spor güvercin yetiştiricileri, esas olarak, vücut parçalarının doğru oranlarından oluşan kuşun aerodinamik özelliklerine önem verir. İyi atletik performansa sahip bir güvercin, güçlü bir göğsü ve geniş bir sırtı ile pürüzsüz bir şekilde düzenlenmiş bir gövdeye sahip olmalıdır. Kuyruk dardır ve bol miktarda sıkı tüylere sahiptir.
Spor güvercinlerinin yetiştirilmesi oldukça popüler bir hobidir, ancak tutmak, bakımını yapmak, beslemek çok fazla çaba ve masraf gerektirir. Bir güvercinden gerçek bir sporcu yapmak için, bir civciv seçimine doğru bir şekilde yaklaşmak, yetkin bir besleme rasyonu hazırlamak, tutmak için gerekli tüm koşulları yaratmak gerekir, günlük eğitim önemlidir.
Bir spor güvercini satın almadan önce, çeşitli kreşler hakkında bilgi edinmeye, önerileri gözden geçirmeye, incelemelere değer. Elit kreşlerin web siteleri genellikle gerekli tüm bilgileri, belgeleri ve fotoğrafları sağlar. Birçok ülkede fidanlıklar var ancak Hollanda, Çek Cumhuriyeti, Belçika, Almanya, Romanya'dan güvercinler daha çok beğeniliyor. Rusya'da spor güvercinlerinin yetiştirildiği ve yarışmaların düzenlendiği birçok kulüp var.
Spor güvercinleri yetiştirmeye başlayarak, güvercinlikteki temizliğe dikkat etmeniz gerekir. Dovecote için doğal yapı malzemeleri kullanmak, açık hava kafesi yapmak daha iyidir, oda sıcak, kuru ve hafif olmalıdır. İçme kaselerinin, besleyicilerin temizliğini izlemek için günlük temizlik yapılmalıdır.
Spor güvercinleri için doğru beslenme önemlidir. Dekoratif cins kuşların diyetinden önemli ölçüde farklıdır. Güvercinlerde tahıl karışımları, baklagiller hakim olmalıdır: mısır, bezelye, darı, kenevir, mercimek. Ekmek, haşlanmış patates, pirinç, otlar ekleyebilirsiniz. Spor güvercin ırkları için vitamin takviyelerini unutmamalıyız.
Kuşlar iki aylıkken eğitilmeye başlar. Her şeyden önce, güvercini sahibine ve güvercine alıştırmanız gerekir. Bunun için belli bir zamanda aynı kıyafetle onlara gelmelisiniz. Sahibine tepki vermeyi, elinden yemek yemeyi öğrenmeleri gerekir. Uçmalarına izin vermeden önce, güvercinlere güvercinlikten büyük kuş kafesine uçup geri dönmelerini öğretmeniz gerekir.
Bu seanslar yaklaşık bir hafta sürer. Daha sonra güvercinleri çatıya sürebilir ve bölgeyi tanımalarına izin verebilirsiniz. İlk uçuş yaklaşık 20 dakika sürer ve ardından uçuş süresi kademeli olarak artar. Daha sonra kısa mesafelerden başlayarak uzayda oryantasyon eğitimine başlarlar ve ardından arttırırlar.
Rus postası
Rus spor güvercin cinsi en dayanıklı olanlardan biri olarak kabul edilir. Genellikle çeşitli uluslararası yarışmalara katılırlar. Uzun mesafeler uçarlar. Bir tür Rus posta ücreti - beyaz Ostankino. Keskin bir gagaları, zarif bir kafa şekli var. Kanatlar güçlü, vücuda yakın, bacaklar tüysüz uzun.
Belçika sporları
Görünüşe göre vahşi bir güvercini andırıyor. Göğüs güçlü, kaslı vücut, küçük yuvarlak başlı. Gözler koyu renklidir. Kuyruk küçük, dar, kanatlar kısaltılmış. Tüy tonları çeşitlidir. Pahalı bir kuştur.
Uçan güvercinler
Bu güvercin grubunun ana kalitesi, maksimum yüksekliğe çıkma, uzun süre gökyüzünde kalma yetenekleridir. Uçuş güvercinlerinin ıslah çalışmaları sırasında kas sistemi iyi olan kuşlar seçildi.
Bazı uçan güvercin ırklarının yetiştiricileri, havada yuvarlanma yeteneğinin kuşlardan çok fazla enerji aldığına ve onlara mümkün olduğu kadar yükseğe tırmanma ve uçma fırsatı vermediğine inanıyor. Bu tür kuşlar atılmalıdır.
Uçuş kayaları içinde, uçuşun doğasında bazı farklılıklar vardır:
- Çan kulesi - 120 m'den daha yüksek bir rakımda bulunan bir güvercin, dairesel uçuşlar yapar veya sadece uçar;
- şaka - bu tür kuşların yükselişinin yüksekliği 350 m'dir;
- serçe - 650 m'ye kadar kaldırma yüksekliği;
- kelebek - 840 m yüksekliğe kadar uçuş;
- parıltılı - 1500 m yüksekliğe çıkın ve gözlemcilerin gözünden kaybolun.
Bu cins kuşların her gün uçması gerekir. Eğitim olmadan uçan kuşlar şekillerini çabucak kaybederler. Ayrıca sürü halinde uçmaları gerekir; kuşlar tek başlarına gökyüzüne yükselmezler.
Uçuş türleri 3 türdendir:
- basits ırkları, tutulan uçuş özellikleri;
- görkemli (ana kalite dekoratiftir);
- savaş (özel takla uçuşu).
Uçuş güvercinleri en iyi özelliklerini doğdukları bölgede gösterirler.
Orak
Bu tür uçuş güvercinlerinin yetiştirilmesindeki hak, Ukraynalı yetiştiricilere aittir. Ana özellikleri alışılmadık kanat şekilleridir. Eklemlerden birinde çıkıntı vardır; uçuş sırasında güvercinler kanatlarını düz önlerine doğru uzatırlar. Aşırı tüyler hafifçe merkeze doğru çevrilir. Sonuç olarak, iki orak oluştururlar. Güvercinler Türkiye'den Ukrayna'ya getirildi. Birkaç çeşidi var.
Hilal güvercinleri uçarken oldukça yükseğe çıkar. Birkaç saat havada süzülüyorlar. Güvercinlikten uçan kuşlar ayrılır ve kendi başlarına bölge etrafında uçarlar. Sonra dikey bir çizgide donuyorlar - ne değil.
Bu güvercin türleri orta büyüklükte, yapı ince, gövde hafif. Renk alacalı. Özellikleri:
- kanat dar, sivri;
- kuyruk kanattan biraz daha uzundur;
- oraklar uçuş sırasında görülebilir;
- Rüzgar ile uçuşun kalitesi korunur.
Güvercinler Tula, Ochakovskaya cinsinin atası oldu.
Nikolaev
Yetiştiriciler arasında çok değerli bir uçan güvercin türüdür. İlk olarak Nikolaev'de ortaya çıktılar ve Karadeniz kıyısında hızla popülerlik kazandılar. Mavi ve Türk güvercinlerinin torunları olarak kabul edilirler. Yaklaşık 40 cm uzunluğunda uzun bir küçük gövdeye sahiptirler Tüylerin rengi beyaz, siyah, mavi, kırmızıdır. Cins birkaç çeşide ayrılmıştır:
- beyaz kuyruklu (2-3 renkli tüy);
- renkli taraf (aynı renkteki ön kısım ve yanlar).
Nikolaev cinsinin güvercinlerinin tarihi ilginçtir. Yetiştiriciler, kuşun rengine fazla dikkat etmediler ve uçma özelliklerini iyileştirmekle meşgullerdi. Şimdi dekoratif ırklarla eşleştiriliyorlar ve kuşlar görünüşte daha ilginç hale geldi, ancak uçuş özellikleri çok geride kaldı.
Özel uçuş teknikleri için kelebekler denir - havada, güvercinler geniş bir kuyruk yayarken sürekli kanatlarını çırparlar. Yalnız uçmayı tercih ediyorlar. Uçuş sırasında havada asılı kalmazlar.
İran
Cins, uçuşla savaşan güvercin türlerine aittir. Gökyüzüne yükselirken, kanatlarının karakteristik kliklerini çıkarırken numaralar yaparlar. Eski zamanlardan beri güvercin yetiştirmeyi kutsal bir meslek olarak gören İranlılar için bu güvercinler büyüklüğün sembolleridir.
Görünüm çeşitlidir, ancak özellikleri geniş bir kuyruk, tüysüz bacaklar, yoğun bir vücut, iyi kas yapısı, yoğun tüylerdir. Baş, küçük bir tutamla küçüktür. En değerli, tüylerin birleşik rengidir. Bu güvercin cinsi yaşla veya deri değiştirme sırasında renk değiştirmez. İranlı güvercin yetiştiricileri, tüylerinde leke bulunmayan kuşları tercih ediyor.
İran güvercinlerinin uçuşu yavaş, sakin. Uçuşun ayırt edici bir özelliği, postaya sonraki çıkışla yapılan bir savaştır. Çıkış sabittir - güvercin birkaç saniye havada asılı kalır. Uçuş süresi 3 ila 10 saattir.
Özbek güvercinleri
Özbekistan'da yetiştirilen her tür güvercin, uçan ve oyun ırklarına aittir. Uçuşun güzelliği ve süresi için takdir ediliyorlar. Yerli güvercinlerin tüm ırkları arasında en özgürlüğü seven onlar olarak kabul edilirler. Havada süzülen güvercinler kanatlarını çırparak çok yüksek sesler çıkarırlar. Ek olarak, başlarının üzerinde takla atabilir, gökyüzüne yükselebilir ve keskin bir şekilde aşağıya düşebilirler. Havadaki bu tür eğlence saatlerce sürebilir.
Özbek güvercinlerinin kesin ırk sayısı bilinmemektedir. En yaygın ırklar:
- kısa faturalı (gaga uzunluğu en fazla 8 mm);
- ön kilit (başın arkasındaki tüyler);
- dişsiz (kafadaki tüyler pürüzsüz);
- burun parmaklı (gaga ve balmumu üzerinde bir ön kilidin varlığı);
- iki dudaklı (bir ön kilit, kafanın arkasında, ikincisi gaganın üzerinde bulunur)
Listelenen türlere ek olarak, Özbek tüylü güvercinleri tüm dünyada değerlidir. Ayaklarındaki zengin tüylerle karakterizedirler.
Bakü
Bu tür uçan güvercinler, Rusya ve BDT ülkelerindeki yetiştiriciler arasında popülerdir. Çok yüksek uçuşları ve güzel uçuşlarının yanı sıra çeşitli kuş tüyü renkleri sayesinde hayran kazandılar. Uçuş performansı ve kusursuz görünümün mükemmel kombinasyonuna sahiptirler.
Bakü güvercinlerinin doğum yeri, yetiştiricilerin her şeyden önce uçma özelliklerine dikkat ettikleri Bakü şehridir. Daha önce, 20. yüzyılın ortalarında, güzellikleriyle ayırt edilmediler. Daha sonra, seçim konusunda uzun süre çalıştıktan sonra, mükemmel uçuş özelliklerine ve güzel görünüme sahip oldular.
Bakü cinsi arasında tüylü bacaklı, çıplak bacaklı vardır. Kefal ve güvercinler çeşitli renk tüyleri ile.
"Bakü sakinleri" amatörlere yeteneklerini sergileyerek dağınık bir şekilde birer birer uçuyorlar.
Takla
Takla uçuş güvercinlerinin Türk cinsi uluslararası tanınırlık kazandı. Türkçe'de "takla" bir rulodur. Takla atma sırasında, güvercinler bir klik sesi çıkarır ve dikey alana girer.
11. yüzyılda Orta Asya'dan gelen göçebelerle Türkiye'ye geldiği ırkın kökeni biliniyor. Bacakların zengin tüyleri ve kafasındaki ön kilitler nedeniyle güvercinlerle ilgilenmeye başladık.
Bugün Rus dövüş türlerinin çoğu Türk taklasının torunlarıdır. Kuşun eğitilmesi çok kolay, zeki, topografik hafızası var.
Mücadelenin özellikleri:
- bütün gün uçabilir;
- uçuş sırasında, sıraya birkaç kez girerler;
- direkte uçuş yüksekliği yaklaşık 20 m'dir;
- savaş 2 ila 5 saat sürer;
- sağduyulu gölgeli kuşlarda en iyi uçan özellikler.
İki düzineden fazla takla türü vardır: Suriye dalışı, İran savaşı, Irak savaş grubu, Ermenice.
Andican
Özbek güvercinlerinin en eski türlerinden biri. 1890'da İran'dan Andican'a getirildikleri bilinmektedir. Yıllar geçtikçe, cins, uçmak da dahil olmak üzere niteliklerini geliştirdi. Yapay olarak yetiştirilmiş bir güvercin türüdür. Güvercin yetiştiricileri aşağıdaki göstergelere ulaşmıştır:
- 400 g'a kadar vücut ağırlığı;
- vücut uzunluğu 40 cm;
- meme 28 cm'lik bir çevresi içinde güçlüdür;
- baş orta büyüklükte, gözler büyük;
- bacaklar küçük tüylerle düzdür;
- 18 cm'ye kadar kuyruk.
Sakin mizaçları ve mükemmel uçma nitelikleri nedeniyle yetiştiriciler tarafından takdir edilmektedir. Çok dayanıklı. 8 saate kadar uçuş süresi. Uçuşun özellikleri, direğe girerken havada birkaç dakika donmalarıdır. Gökyüzüne yükselirken dairesel hareketler yaparlar. Sürü halinde uçarlar. Ev ve mal sahibine karşı güçlü bir sevgi besliyorlar.
Izhevsk
Yirminci yüzyılın başında Udmurtya'da yetiştirildi. Oldukça büyük bir kuş, ancak buna rağmen, yerden neredeyse görünmeyecek kadar yükseğe çıkabiliyor. Uçuş süresi birkaç saattir. Kötü hava koşullarında ve tüy dökümü sırasında serbest bırakılması tavsiye edilmez, çünkü uçuş tüyünün kaybı onların normal şekilde havalanmasını engelleyecektir. Izhevsk cinsi güvercinlerin yürüyüşleri kontrol edilmelidir. Sürü 4-5 saat uçarsa günlük olarak salınabilir. Uzun uçuşlardan sonra (12-15 saat) ertesi gün onlara dinlenme fırsatı vermek daha iyidir.
Izhevsk güvercinleri, iyi gelişmiş kaslar, güçlü bir vücut, yoğun tüyler, geniş bir kuyruk ve uzun kanatlarla karakterizedir.
Keşişler
Keşiş güvercinlerinin cinsi, alışılmadık görünümleri ve asil tavırları nedeniyle 17. yüzyılda Alman yetiştiricilere aşık oldu. Bir manastır kaftasını anımsatan ilginç renkleri için seçildiler. Alman keşiş güvercinlerinin ırkları, Alman haçı ve Moskova'ya bölünmüştür.
Çok arkadaş canlısı bir cins. Bir yabancı göründüğünde, onu seve seve sürülerine davet ederler. Çok sevecen ebeveynler - hem kendi civcivlerini hem de diğer insanların civcivlerini yumurtadan çıkarabilirler. Bu, yetiştiriciler tarafından kullanılır.
Alçaktan uçarlar, ancak oldukça manevra kabiliyetine sahiptirler. Uzun uçuşlar için uyarlanmamıştır.
Dekoratif
Yerli güvercinlerin en popüler kuşu. Bu, çeşitli görünüme sahip oldukça büyük bir güvercin grubudur.
Süs ırklarının belirli standartları yoktur. Birçok tür birbirine benzer. Yetiştiriciler, gözaltı koşullarına karşı iddiasızlıktan etkilenir.
Farklı evcil güvercin türlerini geçerek oluştu.
Görkemli
Görkemli güvercinlerin cinsi 17. ve 18. yüzyıllarda tanındı. İlk önce Kuban topraklarında ve Don bankalarında göründü. Dahası, habitat önemli ölçüde genişledi. Cins, 1975'te Budapeşte'de uluslararası tanınırlık kazandı. Görkemli güvercinlerin ayırt edici özellikleri:
- kanatların uçları yere indirilir;
- yükseltilmiş kuyruk;
- meme kaldırılır;
- çeşitli renkler;
- bacaklarda ve başın arkasında dekoratif tüyler.
Pek çok çeşidi vardır.
Tavus kuşu
Dünyanın en eski güvercin ırklarından biridir. Zarafet, hareket zarafeti ve yüksek doğurganlık için takdir aldı. Bir zamanlar racahların sarayları dekore edildi ve 16. yüzyılda İngiltere'de ortaya çıktı ve Avrupa'ya yayıldılar. Barışçıl bir eğilimleri var, uçmayı sevmiyorlar. Sadece estetik amaçlı yetiştirilirler.
Jakoben
Avrupa'da bu güvercine peruk güvercini denir.Adını belirli bir peruktan - dikey olarak büyüyen tüylerden almıştır. Böylesi bir "saç şekli", görüntüyü gizler ve bu nedenle güvercinin uçuş özellikleri büyük ölçüde zarar görür. Kuşun gövdesi orantılı, uzun bacaklı, ince kuyrukludur. Tüy rengi çeşitlidir.
Çok etkileyici göründükleri için sergilerde popülerler. Doğası gereği, biraz şımartılmışlar, yine de şefkatli ebeveynler.
Etli güvercinler
Etli güvercinler sonraki tüketim için yetiştirilir ve yetiştirilir. Büyük yapıdaki diğer çeşitlerden farklıdırlar, ortalama ağırlıkları yaklaşık 650 gr.dır 50'den fazla cins bu güvercin grubuna atıfta bulunur. ABD, Fransa ve İtalya'da satış için büyük ölçekte birçok cins yetiştirilmektedir. Güvercinlerin her cins et yönü, görünüm, ağırlık, renk ve doğurganlık bakımından çeşitlidir.
Strasser
Kuşun ağırlığı 1 kg'a ulaşır. Göğsü çıkık olan vücut büyüktür. Çok kötü uçarlar. Tüy renginde çeşitlilik gösterebilir. Dik bir eğilimle ayırt edilirler, genellikle kavgalara girerler. Oldukça doğurganlar. Cins içinde yetiştirildiklerinde, yüksek performans göstergelerini koruyabilirler.
Kingi
ABD'li yetiştiricilerin seçim çalışmalarından sonra bir tür güvercin yaratıldı. Kingi, diğer et türlerinden farklıdır, çünkü hem et besi için kümes hayvanı olarak hem de teşhir türü olarak kullanılırlar.
Cins, alışılmadık derecede doğurgan. Onlar şefkatli ebeveynlerdir. Dişi sezon başına 6-8 debriyaj yapar. Güvercin ağırlığı 850 g'a ulaşır Görünüşe göre tavuk benzeri kuşlara benzerler.
Videodaki evcil güvercinler aşağıda sunulmuştur.
Sonuç
Güvercin ırkları ilginç ve çeşitlidir. Onları uzun süre yetiştirmeye başladılar. Güvercinler her zaman bir kişiye yakın olmuş, ona güvenmiş ve hizmet etmişlerdir. Ve bugün, tüm dünyada zevkle güvercin yetiştiriciliği yapıyorlar. Bu tür popülerlik, bunların bakımının ve bakımının herhangi bir özel zorluğa neden olmaması gerçeğinden kaynaklanmaktadır.
